W tradycji apokaliptycznej „wiek” to właściwie „świat”. Ale nie świat trwający w bezruchu, lecz urzeczywistniający się w toku ciągłych przemian, dynamiczny, zmieniający się - poddany więc upływowi czasu.
Biblista ks. Mariusz Szmajdziński na podstawie Pisma Świętego i źródeł pozabiblijnych przedstawia historię Mędrców ze Wschodu. Różni się od tej, która zagościła na trwałe w naszej tradycji.
W ramach walki z Kościołem w okresie PRL komuniści włożyli wiele wysiłku, aby zastąpić uroczystości kościelne świeckimi. Nowej świeckiej tradycji nie udało się jednak wprowadzić na stałe.
Droga szabatowa w tradycji żydowskiej to około 1800 m. Właśnie w takiej odległości od murów starej części Jerozolimy, na stokach Góry Oliwnej, położony jest meczet upamiętniający wniebowstąpienie Chrystusa.
Przekazy różnych tradycji i kultur, mówiące o szukaniu tego, co najważniejsze, niejednokrotnie zapraszają do podjęcia wysiłku podróży przez nieznane, często w obszary niebezpieczne, na krańce naszego tu i teraz.
Faryzeuszom wydawało się może, że przez lata, dzięki wiedzy pokoleń i tradycji pojęli Boga. Niezwykle trudno w tym momencie uwierzyć, że Bóg jest inny. I tak łatwo Go przegapić…
Tak tradycję definiuje jeden z bohaterów „Misia”, filmu Stanisława Barei. Ona, w przekazie filmu, jest „ludu śpiewaniem, warownym murem i naszą historią, której się nie zmieni”.
Według tradycji chrześcijańskiej, sięgającej II wieku, Maryja miała urodzić się w Świętym Mieście, nieopodal świątyni żydowskiej, a dom Jej rodziców - świętych Joachima i Anny - miał się znajdować w pobliżu Sadzawki Owczej.
– W naszym regionie mamy wiele różnych tradycji. Są chociażby święta wina, miodu czy ziemniaka. Ale przecież świętowanie nie musi się koncentrować tylko wokół rzeczy świeckich. My proponujemy Święto Biblii – wyjaśnia ks. Łukasz.
Psalm 89 (88) wyrasta z królewskiej tradycji rodu Dawida i jego „domu” – to znaczy dynastii. Część pierwsza tego psalmu jest swoistym hymnem pochwalnym na cześć Pana, czyli Boga. Druga natomiast jest proroctwem dotyczącym przyszłości rodu.
Być Kościołem Matką mającym oczy Matki. Czyli widzieć. Nie tylko to, co leży na ulicy, rzuca się w oczy, epatuje biedą...
Bez niego cóż jest? "Jedno cierń i nędze".
Garść uwag na do czytań na niedzielę Zesłania Ducha Świętego, rok B z cyklu „Biblijne konteksty”
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.