„Ja jestem prawdziwym krzewem winnym”. Symbolika wina w Starym Testamencie jest bogata.
"Pan obarczył Go winami nas wszystkich" (Iz 53,6) - Mesjasz cierpiącym Sługą Jahwe.
Jak można zupełnie nas obmyć z naszej winy? Jak duch skruszony może wystarczyć?
Oto grzesznik wyznaje przed Bogiem swą małość, nieprawość, winę własnych myśli, czynów i zaniechań.
W przechodzeniu apostołów od błogosławionej winy do błogosławionej pewności jest nadzieja dla nas.
Jest typem człowieka, który z własnej winy, a z przyziemnych powodów, traci właściwie wszystko.
Aby ludzka praca stała się winem, potrzebne jest nasze zaufanie w moc Jezusa.
Ten Głos nie wpędza człowieka w poczucie winy. On wyzwala, stawia w prawdzie niosącej nadzieję.
Łatwo jest radzić innym, żeby zajęli się najpierw samym sobą i własnymi winami. Łatwo jest...
Przebaczenie jest najpiękniejszym wyrazem miłości, w którym ‘uwalniamy’ kogoś od jego winy i otaczamy go troską.
Da się zamknąć Tego, który tchnie kędy chce, prowadzi do całej prawdy, mówi co usłyszy, w jakiejkolwiek liczbie skończonej?
Bez niego cóż jest? "Jedno cierń i nędze".
Garść uwag na do czytań na niedzielę Zesłania Ducha Świętego, rok B z cyklu „Biblijne konteksty”
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.