Zaufanie Ci, Panie, to trudna rzecz. Bo prowadzisz nas nieraz nad przerażającymi przepaściami. Ale wiem, Panie, że warto...
Zaufał Bogu, jak Abraham. Uwierzył wbrew nadziei. Tego właśnie uczy mnie patron dnia dzisiejszego. Ufności pomimo wszystko.
Postawa prośby nie tylko kształtuje pokorę, ale przede wszystkim zaufanie, że Bóg wie lepiej i nas kocha.
Kiedy słyszę słowa: jak trwoga, to do Boga, uświadamiam sobie, że powrót do źródła zaufania następuje w różnych okolicznościach.
Czasami Bóg może prowadzić nas drogą, której się nie spodziewamy. Warto zaufać, że On wiedzie nas do dobrego celu
O Abrahamie, który jest wzorem zaufania Bogu, mówi ks. dr hab. Janusz Lemański - wykładowca na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Szczecińskiego.
Jak wielkiego zaufania Miłości i Miłosierdziu czasem potrzeba, by wołać z dna swojej nędzy i grzechu: wybaw mnie.
On „nie będzie się spierał ani krzyczał”, tylko cicho i pokornie będzie czekał na moją miłość i zaufanie.
Bóg nigdy nie daje pełnej odpowiedzi. Zdaje nas na zaufanie słowom proroctwa i znakom. Jak Achaza – Panna pocznie…
Kto jest mądry? Komu warto zaufać? To pytanie zawsze jest aktualne: nie jesteśmy w stanie sami rozstrzygnąć wszystkiego.
… choć do jednego celu.
Bez niego cóż jest? "Jedno cierń i nędze".
Garść uwag na do czytań na niedzielę Zesłania Ducha Świętego, rok B z cyklu „Biblijne konteksty”
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.