Wszystko więc, co chcielibyście, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie. Mt 7

Żyjemy w czasach, kiedy postawa roszczeniowa stała się codziennością. Dzieci nie proszą, a żądają, ich rodzice wobec wychowawców także. Nie prosimy, bo uznajemy, że to słabość, a dziś nie ma miejsca na nią. Mamy być samowystarczalni, zaradni, niezależni. To błąd, gdy w procesie wychowawczym nie zaszczepia się umiejętności proszenia. Wtedy wychowujemy egoistów, pełnych roszczeń i pretensji, z poczuciem, że wszystko im się należy. Prosząc ryzykujemy, że ktoś nam odmówi. Musimy uznać, że nie jesteśmy w stanie zrobić wszystkiego samemu, że jesteśmy od kogoś zależni. Prośba wyraża skruchę, ćwiczy cierpliwość.

Jezus zachęca, by mimo, iż Bóg wie, czego nam trzeba, zanosić do Niego błagania. Bo prosząc uznajemy Jego moc i wyższość. Bóg wie najlepiej, czy to, o co prosimy jest dla nas dobre. Widzi, co może nas zniszczyć, oddalić od Niego, dlatego trzeba liczyć się z tym, że odpowie nam „nie”, albo „nie teraz”. Postawa prośby nie tylko kształtuje pokorę, ale przede wszystkim zaufanie, że Bóg wie lepiej i  nas kocha.

modlitwaSERCA Stoję dziś (cover: The Stand - Hillsong)