Nie bać się? Ufać, że Duch Święty podpowie? Co lub kto daje mi tę pewność?
Miłość nie próbuje zrozumieć. Dlatego daleka jest od dzielenia włosa na cztery. Ufa przyjmując do wiadomości...
Kiedy pytam Boga, On także może odpowiedzieć pytaniem: Kim jestem dla ciebie? Czy ufasz mi?
Chcąc stawać się ubogim mam naśladować Jezusa, który bezgranicznie ufał Ojcu, szukał tylko Jego woli i Jego chwały.
Dlaczego, gdy przychodzą niepowodzenia, ktoś mnie rani, coś dzieje się nie po mojej myśli, przestaję ufać Bogu?
Trzeba zapytać przede wszystkim: komu i na jakiej podstawie wierzę? Jakie owoce przynosi ten, któremu ufam?
Dziecko pozwala się prowadzić dorosłemu, gdyż ufa mu, wie, że to ktoś mądrzejszy od niego.
Odziedziczyć królestwo – żyć w Bożej obecności, ufać jak dziecko. Być może to kwestia przyjęcia rzeczywistości takiej jaka ona jest.
"Choćby się ziemia usunęła spod stóp moich, nie przestanę Mu ufać!" - powtarzała święta siostra Faustyna.
Tylko ucząc się od Mistrza z Nazaretu mogę ufać, że nauczę się okazywać swoją miłość bliźniemu tak, jak powinnam.
Złóżmy naszą przeszłość w rękach Bożego miłosierdzia, przyszłość w rękach Jego opatrzności.
Tworzone przez trzy lata, tu dostępne w jednym miejscu, w prostym spisie.
Garść uwag do czytań IX niedzieli zwykłej roku B z cyklu „Biblijne konteksty”.
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.