Najpierw siadają przed ikoną krzyża, a potem rozmawiają przy herbacie. O Biblii, czyli o swoim życiu.
Skalista przepaść budzi przerażenie, ale owieczka jest spokojna. Pod opieką Dobrego Pasterza nic jej nie grozi. „Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce” (J 10,11) – mówi o sobie Jezus w Ewangelii według św. Jana. Owce to oczywiście wspólnota wiernych. Dobry Pasterz oddał za nas życie na krzyżu.
Apokryfy to teologia przeciętnych chrześcijan pierwszych wieków żyjących w Antiochii, Aleksandrii, Rzymie czy Mediolanie, Syrii czy Gruzji. Nie warto zatrzymywać się na obrazach...
(...) W tej pierwszej misji ewangelizacyjnej odnaleźli oni sens swego życia, i jako tacy stają przed nami jako świetlany wzór bezinteresowności i wielkoduszności.
Refleksja nad nauczaniem pneumatologicznym św. Jana Pawła II.
Chrzest w Jordanie zapowiada i przygotowuje chrzest Jezusa „w śmierci", umieszczając w ten sposób całe Jego życie publiczne pomiędzy dwoma chrztami.
Przemienienie przychodzi na końcu. Wcześniej jest cierpienie.
Jak budować dom swojego życia - na piasku czy na skale?
A w miejscu, w którym Go ukrzyżowano, był ogród... – Jan Ewangelista w takich słowach zdradza czytelnikowi lokalizację Golgoty i grobu Jezusa. Dziś po ogrodzie nie pozostał ślad.
W ciemności wypełnionej jedynie Twoim oddechem przychodzi Chrystus.
Przecież słabi jesteśmy.
Bez niego cóż jest? "Jedno cierń i nędze".
Garść uwag na do czytań na niedzielę Zesłania Ducha Świętego, rok B z cyklu „Biblijne konteksty”
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.