Trudno człowiekowi przyjąć, że w swoim życiu ma służyć. Bycie sługą oznacza bowiem zapomnienie o samym sobie, a zwrócenie się – i to zwrócenie się w sposób radykalny – ku Bogu, ku drugiemu człowiekowi.
Ostatni dzień Jezusa rozgrywa się w przepełnionej Jerozolimie, w której każdy pragnie dotrzeć do swego celu. Drogi i ulice w mieście i poza nim są zatłoczone. Mieszkańcy Jerozolimy wykorzystują okazję do ubicia jakiegoś interesu. Los Jezusa dopełnia się w tłumie ludzi zajętych, zabieganych i skupiających się na własnych problemach.
Ciało Pana Jezusa spoczywa w grobie. Piłat, na żądanie faryzeuszów, zgadza się na ustawienie straży przy grobie Jezusa. Pan Jezus zstępuje do otchłani. Zmartwychwstanie - między zachodem słońca w sobotę, a wschodem w niedzielę.
Głęboka noc (około 2.00): pojmanie Jezusa przez straż świątynną i żołnierzy rzymskich. Więzień zostaje przyprowadzony do pałacu rodziny Annasza, którego jedno skrzydło prawdopodobnie zajmował arcykapłan Kajfasz, teść Annasza (J 18,12—14).
Jezus wysyła uczniów by przygotowali Paschę. Ostatnia Wieczerza w Wieczerniku. Późne godziny wieczorne: Jezus udaje się z Wieczernika do ogrodu Getsemani, na zachodnim stoku Góry Oliwnej. Modlitwa w Ogrójcu.
Niewiara zadufaną w sobie niewdzięcznością? Czasem chyba tak.
O Bogu, o człowieku i o nadziei. W rytmie czytań roku liturgicznego.
Garść uwag do czytań na XXIX niedzielę zwykłą roku C z cyklu „Biblijne konteksty”.
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.
