Można odzyskać wzrok i nie zobaczyć światła. Odróżniać dźwięki i nie usłyszeć Dobrej Nowiny.
Może więc zamiast poświęcać tyle uwagi pytaniom, czego się wyrzec, ile dać, kiedy się modlić – zacznijmy szukać? Może tamte rzeczy przyjdą same, kiedy tylko odczujemy Jego brak?
Sztuki modlitwy musimy się uczyć wciąż na nowo od Jezusa, Boskiego Mistrza. Jako Jego uczniowie możemy korzystać z tekstów Psalmów, które do dziś stanowią sposób uwielbienia Boga.
Czy umiemy przyznać sami przed sobą, że On wie? Wie o naszym szczerym żalu i o naszej obłudnej ślepocie.
Pozbyć się tych wszystkich protez, dających wrażenie, że chodzi się lepiej, szybciej, sprawniej, wywołujących u obserwatorów wrażenie, że jesteśmy tacy oryginalni, ekscentryczni, ekstrawaganccy.
Wierność łatwo pomylić z przyzwyczajeniem. Jeszcze gorzej, gdy zostanie utożsamiona z rutyną.
Łacińskie lente – powoli – jest zachętą do rozwagi, planowania, umiejętnego rozłożenia sił, dokładności, mierzenia sił na zamiary.
Trudne zadania, czasochłonne i stresujące zajęcia, życie w nieustannym napięciu, od czasu do czasu nagrodzone dumnie brzmiącym słowem elita.
Możesz. Jesteś wszechmogący. To wiem. Ale nie wiem, czy mnie kochasz. Nie wiem, czy Ci na mnie zależy. Ale przychodzę. Bo może jednak...?
Chirurg podchodzi do stołu. Jeszcze odwraca głowę. Przez chwilę widzę jego oczy. Pół-ślepe, zmętniałe. Bierze do ręki skalpel i…
Słowa Jezusa nie przeminą, ponieważ wypowiada je Ten, który jest Słowem i są zakorzenione w Bożej wierności.
O Bogu, o człowieku i o nadziei. W rytmie czytań roku liturgicznego.
Garść uwag do czytań na I niedziele Adwentu roku A z cyklu "Biblijne konteksty"
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.
