Dekret o Pismach kanonicznych

Fragment Dokumentów Soborów Powszechnych t. IV/1
który zamieszczamy za zgodą Wydawnictwa WAM

I. Przyjęcie Ksiąg świętych i Tradycji apostolskich

[1] Święty, ekumeniczny i generalny Sobór Trydencki, w Duchu Świę­tym prawomocnie zgromadzony, pod przewodnictwem wspomnianych trzech legatów Stolicy Apostolskiej, stawia sobie zawsze przed oczyma, aby po zniszczeniu błędów utwierdzić w Kościele czystość Ewangelii, którą wcze­śniej przy obiecaną przez Proroków w Pismach Świętych^[1] najpierw własnymi ustami ogłosił nasz Pan Jezus Chrystus, a następnie przez swoich aposto­łów polecił głosić każdemu stworzeniu jako źródło wszelkiej zbawiennej praw­dy i nauki dotyczącej obyczajów^[2]. [2] [Sobór] dostrzega również, że praw­da ta i nauka zawierają się w księgach spisanych i w tradycjach niepisanych, które - przyjęte przez apostołów z ust samego Chrystusa bądź przez nich samych przekazane jakby z ręki do ręki^[3] - dzięki podpowiedzi Ducha Świę­tego - dotarły aż do nas. Postępując za przykładem prawowiernych ojców, z jednakową pobożnością i poważaniem przyjmuje oraz czci wszystkie Księgi zarówno Starego, jak i Nowego Testamentu, gdyż Bóg jest jednym autorem ich obu, a także Tradycje należące zarówno do dziedziny wiary, jak i oby­czajów, ustnie przekazane przez Chrystusa lub podane przez Ducha Świę­tego i w nieprzerwanym następstwie przechowywane w Kościele katolic­kim. [3] Sobór ustalił, aby do tego dekretu dołączyć wykaz świętych Ksiąg^[4], aby nikt nie mógł wątpić, które Księgi są przez niego przyjmowane. Przyj­muje zaś poniżej wymienione.

Stary Testament: pięć Ksiąg Mojżesza, to znaczy Rodzaju, Wyjścia, Kapłańską, Liczb, Powtórzonego Prawa; Jozuego; Sędziów; Rut; cztery Kró­lewskie; dwie Kronik; pierwszą i drugą Ezdrasza (zwaną Nehemiasza); To­biasza; Judyty; Estery; Hioba; Psałterz Dawidowy obejmujący 150 Psalmów; Przypowieści; Eklezjastesa; Pieśni nad Pieśniami; Mądrości; Eklezjastyka^[5]; Izajasza; Jeremiasza z Baruchem; Ezechiela; Daniela; dwunastu Proroków Mniejszych, to jest: Ozeasza, Joela, Amosa, Abdiasza, Jonasza, Micheasza, Nahuma, Habakuka, Sofoniasza, Aggeusza, Zachariasza, Malachiasza; dwie Machabejskie: pierwszą i drugą.

Nowy Testament: cztery Ewangelie: według Mateusza, Marka, Łuka­sza i Jana; Dzieje Apostolskie napisane przez Łukasza Ewangelistę; czter­naście listów Pawła Apostoła: do Rzymian, dwa do Koryntian, do Galatów, do Efezjan, do Filipian, do Kolosan, dwa do Tesaloniczan, dwa do Tymote­usza, do Tytusa, do Filemona oraz do Hebrajczyków; dwa [listy] Piotra Apostoła; trzy Jana Apostoła; jeden Jakuba Apostoła, list Judy Apostoła; Apokalipsę Jana Apostoła.

[4] Jeśli ktoś tych Ksiąg nie przyjmie jako świętych i kanonicznych w ca­łości, wraz ze wszystkimi ich częściami, tak jak w Kościele katolickim są one czytane i przyjmowane w dawnym wydaniu łacińskim Wulgaty, a wspo­mnianymi Tradycjami świadomie i dobrowolnie wzgardzi, niech będzie wy­klęty. [6] Wszyscy niech więc wiedzą, w jakim porządku i w jaki sposób synod będzie postępował, po położeniu fundamentu w wyznaniu wiary, a zwłasz­cza jakich świadectw i środków będzie używał dla utwierdzenia dogmatów i odnowy obyczajów w Kościele^[6].

--------------------------------

[1] «Per prophetas in scripturis sanctis» - Rz 1,2; por. także Jr 31,22n; Iz 53, 1,55, 5; 61,1 i inne.
[2] Por. Mt 28,19-20; Mk 16,15-16.
[3] Por. 2Tes 2,14.
[4] Por. Sobór w Bazylei-Ferrarze-Florencji-Rzymie, Florencja, sesja 11, Bulla unii z Kopiami 8,3-4 wraz z przypisem 34 (DSP 3,584-587). W sprawie innych świadectw Kościoła dotyczących świętych ksiąg i rozpatrywanych na soborze, por. CTr 5, 5-6. 14-18.91 przypis 4.
[5] Czyli Mądrość Syracha.
[6] W zdaniu tym - jak się wydaje - Ojcowie soborowi wskazuj ą na przedstawione w poprzedniej sesji wyznanie wiary oraz na wymienione powyżej tradycje spisane (księgi Starego i Nowego Testamentu) oraz niespisane, jako na potrójne źródło teo­logii soborowej.