Tak jak na Synaju ogień Ducha Świętego, który zstępuje do serc, sprawia, że stają się one zdolne do przyjęcia królestwa Bożego
On usuwa lęk i źródło lęku. Ale jest także znakiem sprzeciwu
Artykuły ukazujące się na portalu Wiara.pl od Wielkiego Postu 2004 r. do V niedzieli zwykłej 2005 r. Miały one przybliżać wierzenia, tradycje i zwyczaje, przede wszystkim żydowskie, ale czasem również i rzymskie, związane z wydarzeniami w ziemskim życiu Jezusa Chrystusa, opisanymi w Ewangeliach. (tutaj ułożone według kolejności wydarzeń)
Mowa św. Piotra, której słuchamy w czasie liturgii Niedzieli Zmartwychwstania, wpisuje się w najdłuższą literacką jednostkę Dziejów Apostolskich.
Nie słyszymy dziś jego imienia. Jest obecny jakoś intuicyjnie. Ale to nie jest intuicja bez dowodów.
Księga Dziejów Apostolskich ma różnych bohaterów. Najłatwiej dostrzec tych ludzkich. Ale tak naprawdę jej bohaterem jest Duch Święty.
Jest to fragment książki Dzieje Świątyni Jerozoliskiej :. , który zamieszczamy dzięki uprzejmości i zgodzie Wydawnictwa WAM.
Ciekawa rzecz, że pierwszym, który głosi, jest ten, którego Pan Jezus nazwał i uczynił Skałą.
I wynik tej wojny już się nie zmieni.
Nie anioł, a człowiek - prawdziwy Bóg i prawdziwy człowiek, Jezus Chrystus - zostaje Panem nieba i ziemi.
Garść uwag do czytań na Uroczystość Wniebowstąpienia roku B z cyklu „Biblijne konteksty”.
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.