Nasz Arcybiskup

Motto:
„Słowo Boże zawsze się obroni!”
          /J.E. Abp. Damian Zimoń/

W niedzielę 20 listopada skończył – po blisko 27 latach pasterzowania – swoją posługę biskupią w Metropolii Górnośląskiej J.E. Abp. Damian Zimoń. Zapewne najbliższy czas przyniesie rzekę zasłużonych podziękowań dla niezwykłego kapłana, o którym ks. prof. Jerzy Szymik mówi: „Biskupie zawołanie: »Głosimy Chrystusa Ukrzyżowanego« jest autentycznym programem Arcybiskupa. To motto prowadzi w stronę istoty jego życia, służby, linii losu; w stronę kształtu wiary tego człowieka. Bez tej ostatniej i też bez »wiary w wiarę«, bez przekonania o realności wiary, o jej duchowym potencjale i twórczych mocach nie sposób zrozumieć Damiana Zimonia.” ("Na mnie to spadło" GN 20/2010)

Serwis biblia.wiara.pl jest winien Arcybiskupowi Zimoniowi szczególną wdzięczność, którą tą drogą – w imieniu całej społeczności serwisu – chcę wyrazić.
Otóż biblia.wiara.pl, jak i cały portal wiara.pl, powstał w przestrzeni „Gościa Niedzielnego”, którego nie tylko nominalnym właścicielem, ale nade wszystko orędownikiem pozostaje Apb. Metropolita Katowicki. Dzięki otwartości na nowe media, wizji różnych form ewangelizacji oraz odwadze w podejmowaniu wyzwań współczesności, dziesięć lat temu Abp. Damian Zimoń zezwolił (i zachęcał!), by stworzyć zarówno portal wiara.pl, jak również serwis poświęcony propagowaniu treści biblijnych, odkrywaniu, eksplorowaniu, życiu i modlitwie Pismem Świętym.

Rezultatem tych decyzji jest obowiązujący mnie dekret Jego Eminencji, dający mi  obowiązek i przywilej redagowania biblia.wiara.pl

Wierzę, że serwis pozostanie w stałej łączności modlitewnej z kończącym swoją posługę biskupią Metropolitą Górnośląskim, a dzieło biblia.wiara.pl nadal będzie cieszyło się błogosławieństwem Jego Eminencji.

Nader rzadko na stronach serwisu pozwalam sobie na osobistą wypowiedź. Dziś chciałbym uczynić taki wyjątek:

Czcigodny Księże Arcybiskupie!
Dziękuję za śmiałą wizję biblia.wiara.pl, za konsekwentne wspieranie tego projektu, ale także za niezwykłą rozmowę, którą miałem przyjemność przeprowadzić z Eminencją w ostatnim czasie.
Za wiele dobra dziękuję, jednak najbardziej za to, że blisko 20 lat temu, pewnej majowej niedzieli w katowickiej Katedrze, z woli i zrządzenia Opatrzności Bożej, nałożył Ksiądz Arcybiskup swoje ręce na moją głowę i wprowadził w Sakrament Kapłaństwa.
Dlatego też ośmielam się dziś wypowiedzieć swoje własne: Bóg zapłać Księże Arcybiskupie – mój Arcybiskupie!

Na koniec pozwolę sobie przywołać słowa Eminencji, które – w moim przekonaniu – są doskonałym resume’ tej historii: „Ten Pan Bóg jest jednak niesamowity!”.