W czasie wieczerzy, gdy diabeł już nakłonił serce Judasza Iskarioty, syna Szymona, aby Go wydać, widząc, że Ojciec dał Mu wszystko w ręce oraz że od Boga wyszedł i do Boga idzie…
Ostatnie chwile na świecie. Ostatnie chwile, które spędza z uczniami. Już nie ma czasu na rzeczy nieistotne. Każdy gest ma wagę ostatniego przesłania.
… wstał od wieczerzy i złożył szaty. A wziąwszy prześcieradło, nim się przepasał. Potem nalał wody do miednicy. I zaczął umywać uczniom nogi i ocierać prześcieradłem, którym był przepasany.
Czynność sług. Czynność niewolników. Nie tylko znak uniżenia, ale jego faktyczna realizacja. I by już nie było wątpliwości, słowa: Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem.
Idźcie i nauczajcie – powie, gdy wróci do nich Zmartwychwstały. Nie dla zwycięstwa nad drugim. Nie dla ludzkiej chwały. Dla zbawienia świata. Nieście przebaczenie.
Dla chwały Nieba.
Dla każdego z tych najmniejszych.
Co złego może się stać przyjacielowi Chrystusa? Wszystkie przygody dobrze się skończą.
Nadchodzi dzień kary? Ale jak to? Za co? Jak Bóg może się gniewać? Jak śmie?
Wszystkie komentarze »
Uwaga! Dyskusja została zamknięta.