Całe ciało

Dokonane przez cytujących zmiany sprawiały, że w nowym kontekście te fragmenty miały pełniejsze znaczenie. W dzisiejszym czytaniu tekst z Psalmu 40 ma na celu interpretację najważniejszego wydarzenia w dziejach zbawczych: wcielenia. Cytat ten tworzą skierowane do Boga Ojca słowa Jego Syna: „Ofiary ani daru nie chciałeś, ale Mi utworzyłeś ciało”. W oryginalnym tekście nie ma jednak zdania: „utworzyłeś mi ciało”, lecz zamiast niego znajduje się osobliwa wypowiedź: „wydrążyłeś mi uszy”. Nie pojawia się ona w żadnym innym miejscu Biblii hebrajskiej. Użyty w psalmie czasownik „wydrążyć” w innych jej tekstach łączy się z terminami o bliskim znaczeniu: wszystkie teksty mówią o kopaniu studni, cystern i innych dołów. Obrazowe przedstawienie przez psalmistę działania Boga zostało osłabione w przekładzie z hebrajskiego na grecki: „uszy mi ukształtowałeś”. Zdanie to brzmi na pewno mniej kłopotliwie, choć trafnie oddaje sens stworzenia przez Boga narządu słuchu, a nie tylko jego otwarcia, jak to oddają liczne nowożytne przekłady. Psalmista piszący po hebrajsku chciał porównania uszu człowieka właśnie do cystern lub do studni gromadzących wodę. Mowę Boga, który uzdalnia do słuchania, można bowiem skojarzyć z obrazem z proroctwa Izajasza: „Zaiste, podobnie jak ulewa i śnieg spadają z nieba i tam nie powracają, dopóki nie nawodnią ziemi, nie użyźnią jej i nie zapewnią urodzaju, tak iż wydaje nasienie dla siewcy i chleb dla jedzącego, tak słowo, które wychodzi z ust moich, nie wraca do Mnie bezowocne, zanim wpierw nie dokona tego, co chciałem, i nie spełni pomyślnie swego posłannictwa” (Iz 55,10-11). Kiedy List do Hebrajczyków przytacza psalm, który mówi o przygotowaniu uszu zdolnych do przyjęcia mowy pochodzącej od Boga, rozszerza zakres tego Bożego działania na całe ciało Mesjasza. Bóg bowiem w pełni chciał do nas przemówić przez swojego Syna. Chrystus więc był posłuszny woli Boga przez to, że wypełniał ją całym swoim życiem – w każdym wymiarze swojej ludzkiej egzystencji.