NAJŚWIĘTSZEJ TRÓJCY - ROK A

Tekst i komentarz z Komentarza Żydowskiego do Nowego Testamentu. David H. Stern. Oficyna Wydawnicza Vocatio. Warszawa 2004

II CZYTANIE

Teraz, bracia, szalom! Zróbcie ze sobą porządek, posłuchajcie mojej rady, bądźcie jednej myśli, żyjcie w szalomie - a Bóg miłości i szalomu będzie z wami. Pozdrówcie się nawzajem świętym pocałunkiem. Cały lud Boży śle wam pozdrowienia. Łaska Pana Jeszui Mesjasza, miłość Boga i wspólnota Ruach Ha-Kodesz niech będą z wami wszystkimi.

(2 Kor 13,11–13)

12. Nie wiadomo dokładnie, czym był ów święty pocałunek. Było to z pewnością jakieś fizyczne wyrażenie serdeczności i miłości, wiążące się być może z objęciem, uściskiem, pocałunkiem, dotykiem, bliskością, całkowicie jednakże wolne od niestosownych, nieprzystojnych podtekstów. W Izraelu Arabowie i Żydzi wywodzący się z krajów Bliskiego Wschodu często przy powitaniu całują się w oba policzki. Zob. Rz 16,16K.

14. Słowo użyte w tym błogosławieństwie sugeruje równość źródeł łaski, miłości i wspólnoty (gr. koinōnia, co można również tłumaczyć jako "społeczność", "wspólność", "łączność") - czyli równość Ojca (Boga), Syna (Pana Jeszui Mesjasza) i Ducha Świętego (Ruach Ha-Kodesz). Ale równość ta zostaje ujęta w formie implikacji, nie zaś jasnego stwierdzenia. Jak wskazaliśmy gdzie indziej, Adonai nigdy nie zostaje w Nowym Testamencie nazwany Trójcą. Jednakże te trzy określenia bądź określenia zamienne zarówno w Nowym Testamencie, jak i w Tanach odnoszą się do Boga.

EWANGELIA

Jeszua powiedział do Nakdimona:
Bo Bóg tak ukochał świat, że dał swego jedynego i niepowtarzalnego w swoim rodzaju Syna, aby każdy, kto pokłada w nim ufność, miał życie wieczne, nie doznał zaś zupełnej zagłady. Bo Bóg nie posłał Syna na świat, aby sądził świat, lecz raczej aby przez niego świat mógł zostać zbawiony. Ci, którzy pokładają w Nim ufność, nie są sądzeni; ci, którzy nie ufają, już zostali osądzeni, bo nie złożyli ufności w tym, który jest jedynym i niepowtarzalnym w swym rodzaju Synem Bożym.

(J 3,16–18)

16. Ten chyba najsłynniejszy i najczęściej cytowany werset Nowego Testamentu zawiera w pigułce całą prawdę Bożą, która w osobie Jeszui Mesjasza przyszła do wszystkich: i Żydów, i nie-Żydów. Naucza on, że: (1) Bóg kocha swe stworzenie - świat; (2) kochać to znaczy dawać, kochać wiele znaczy dawać wiele, a Bóg ukochał świat tak bardzo, że dał to, co było Mu najdroższe; (3) Jeszua był zawczasu w pełni świadomy tego, że umrze jako ofiara złożona przez samego Boga; (4) Jeszua wiedział, że jest wyjątkowym w swoim rodzaju Synem Bożym; (5) przeznaczeniem człowieka, który polega sam na sobie i nie ufa Jeszui, jest całkowita zagłada (gr. apollymi - "być zniszczonym, zgubionym, zatraconym"), polegająca nie na wygaśnięciu świadomego istnienia, ale na wiecznym cierpieniu, które jest nieuniknionym skutkiem grzechu; (6) przeznaczeniem człowieka, który pokłada ufność w Jeszui, jest życie wieczne - nie tylko w przyszłości, ale już teraz, polegające nie tylko na przetrwaniu poza grób, czego doświadczy każdy (5,28-29; Ap 20,4-5.12-15), ale i na pozytywnym życiu w Jeszui (1,4; 11,25-26). Złożenie ufności w Jeszui to nie tyle intelektualne uznanie pewnej prawdy, co nade wszystko zawierzenie, oddanie się, zaufanie, wiara i poleganie na Jeszui będącym w pełni człowiekiem, w pełni utożsamiającym się z nami, a zarazem w pełni Bogiem, w pełni utożsamionym z Bogiem.

17. Świat podlega potępieniu i w końcu jego grzeszność zostanie potępiona. Ale Pierwsze Przyjście Jeszui nie miało służyć temu celowi. W Dniu Sądu to On będzie Sędzią, który potępi świat (5,27).

18. Ci, którzy nie ufają. Najwyraźniej ci, którzy słysząc Dobrą Nowinę i rozumiejąc ją, mimo wszystko nie godzą się jej zaufać, już zostali osądzeni. Ale co z tymi, którzy nigdy o Jeszui nie słyszeli? Albo słyszeli, ale nie zrozumieli? Zob. Rz 2,14-16K Łk 12,8-10K.

------------------------------------

Nakdimon - Nikodem
Ruach Ha-Kodesz - Duch Święty
szalom - pokój, "Pokój!" (pozdrowienie)