XXI NIEDZIELA ZWYKŁA - ROK C

Tekst i komentarz z Komentarza Żydowskiego do Nowego Testamentu. David H. Stern. Oficyna Wydawnicza Vocatio. Warszawa 2004

II CZYTANIE

Zapomnieliście też o radzie, która przemawia do was jak do synów:
"Synu mój, nie gardź karceniem Adonai
I nie zniechęcaj się, gdy cię upomina.
Bo Adonai kształci charakter w tych, których kocha,
a smaga każdego, kogo przyjmuje za syna".
Uznawajcie swoje doświadczenia za kształtowanie charakteru - Bóg postępuje z wami jak z synami. Bo jakiż syn nie jest karcony przez ojca?
A wszelkie karcenie w danej chwili rzeczywiście wydaje się bolesne, nieprzyjemne; lecz dla tych, którzy zostali przez nie ukształtowani, rodzi później owoc pokoju, którym jest sprawiedliwość. A zatem:
wzmocnijcie omdlałe ramiona
i niech nie chwieją się wam kolana,
i:
wyrównajcie ścieżkę dla swoich stóp,
aby to, co zranione, nie zostało wyrwane ze stawu, lecz raczej uzdrowione.

(Hbr 12,5–7.11–13)

5-6. Wytłuszczono cytat z Prz 3,11-12.

7. Bóg postępuje z wami jak z synami. Isra'el jako zbiorowość jest synem Bożym (Wyjścia 4,22; Ozeasz 11,1; Mt 2,15zK; Rz 9,4zK); co więcej, każdy wierzący, Żyd czy nie-Żyd, jest z osobna synem Bożym, na mocy jedności z jednorodzonym Synem Bożym Jeszuą Mesjaszem (Rz 8,14-19.29; Ga 4,1-7; Ap 21,7).

9-11. Karcenie przez Boga, naszego duchowego Ojca, rodzi świętość (zob. w. 14) i sprawiedliwość (5,13; 10,38; 11,4.7.33).

12-13. Uderzający kontrast z w. 1: autor zakończył już pogadankę trenerską i motywowanie do wytrwałego biegu, zajął się za to tymi, którzy ledwie mogą chodzić z powodu ułomności fizycznej bądź społecznej, cierpienia emocjonalnego bądź duchowego zaniedbania.

Wzmocnijcie omdlałe ramiona, stopniowo zwiększajcie swą duchową zdolność do posłuszeństwa Bogu, wynikającego z ufności (Rz 1,5).

Niech nie chwieją się wam kolana, zapanujcie nad uczuciami, przestańcie bać się świata.

Wyrównajcie ścieżkę. "Prowadzi mnie prostymi ścieżkami ze względu na imię swoje" (Psalm 23,4). Tak urządźcie sobie otoczenie fizyczne i społeczne, abyście mogli pracować w nim na rzecz dobra: ustawcie się tam, gdzie pokusy nie są nadmierne, i podejmujcie się zadań, które są wykonalne.

Dla swoich stóp. O niegodziwych Izajasz pisze: "Ich stopy biegną do zła, spieszą, by przelać krew niewinną" (Izajasz 59,7; por. Rz 3,15). Ale o słudze Bożym pisze: "Jak piękne są na górach stopy niosącego Dobrą Nowinę, oznajmiającą pokój [...] i wyzwolenie!" (Izajasz 52,7; por. Rz 10,15).
U tego, kto cierpi od kontuzji w którejś z tych dziedzin, a zlekceważy ją, to, co zranione, zostanie zerwane ze stawu, "tak że w końcu stan tego człowieka jest jeszcze gorszy niż poprzednio" (Mt 12,45). Jeśli jednak poświęci sprawie właściwą duchową uwagę, to, co zranione, zostanie uzdrowione.

12. Wytłuszczono cytat z Iz 35,3.

13. Wytłuszczono cytat z Prz 4,26.

EWANGELIA

Jeszua dalej wędrował od miasta do miasta i od wioski do wioski, nauczając i kierując się w stronę Jeruszalaim. Ktoś zapytał Go: "Czy tylko niewielu ludzi będzie zbawionych?". Odrzekł: "Usilnie starajcie się wejść przez wąskie drzwi, bo - mówię wam! - wielu będzie domagać się wejścia, a nie będzie mogło, kiedy gospodarz domu wstanie i zamknie drzwi. Będziecie stać na zewnątrz, kołatać do drzwi i mówić: »Panie! Otwórz nam!«. Ale On odpowie: »Nie wiem, kim jesteście ani skąd przychodzicie!«. Wtedy powiecie: »Jedliśmy i piliśmy z Tobą! Nauczałeś na naszych ulicach!«, a On odpowie wam: »Nie wiem, skąd jesteście. Precz ode mnie, wy wszyscy, którzy czynicie niegodziwość!«. Będziecie płakać i zgrzytać zębami, kiedy ujrzycie Awrahama, Jic'chaka, Ja'akowa i wszystkich proroków w Królestwie Bożym, a samych siebie wyrzuconych na zewnątrz. Więcej, ludzie będą przychodzić ze wschodu, zachodu, północy i południa, aby zasiąść przy stole w Królestwie Bożym. A zwróćcie uwagę, że niektórzy, co są ostatni, będą pierwszymi, niektórzy zaś, co są pierwsi, będą ostatnimi".

(Łk 13,22–30)

28. A samych siebie wyrzuconych na zewnątrz. Jeszua stara się poruszyć ludzi, według których ich własne dobre uczynki albo żydowska narodowość gwarantują im wstęp do 'olam haba ("świata przyszłego"). Jednakże w judaizmie, nie tylko mesjanicznym, ale i niemesjanicznym, nie ma w zasadzie podstaw do takich nadziei. To prawda, Miszna mówi: "Cały Isra'el ma udział w 'olam haba" (Sanhedrin 10,1; cytowane pełniej w Rz 11,26aK). Ale następujący potem tekst, wymieniający wiele kategorii Izraelitów wykluczonych z przyszłego świata, nie pozostawia wątpliwości co do sensu tej zapowiedzi: choć wszyscy Izraelici mają szczególną sposobność udziału w życiu przyszłym (jak to ujął Sza'ul, mają przewagę, Rz 3,1-2; 9,4-5), to jednak mogą ją utracić, zlekceważywszy swe powołanie. Choć ani jeden, ani drugi judaizm nie daje nadziei na to, że Bóg spojrzy przez palce na grzechy tego, kto Mu nie zaufał, to jednak tylko judaizm mesjaniczny wyjaśnia, na czym polega ta ufność, która jest w stanie rozwiązać problem grzechu.

------------------------------------

Adonai - Pan, Jahwe
Awraham - Abraham
Ja'akow - Jakub
Jic'chak - Izaak
Jeruszalaim - Jerozolima, Jeruzalem