Modlitwa Izraela

[1] Zob. J. Grajewski, Terminologia modlitwy w Biblii, „Studia Teologiczne” 2 (1984), s. 17; J. Łach , Motywacje modlitwy w Biblii, „Studia Theologica Varsaviensia” 23(1985), z. 2, s. 55-71.

[2] Specyfiką języka hebrajskiego czy też innych języków semickich jest to, że gramatyka opiera się w nim na rdzeniach. Są to najczęściej trzy spółgłoski, występują jednak również rdzenie dwu- i czteroliterowe. Rdzeniowi towarzyszy pewna idea, która dopiero następnie rozwija się w konkretne wyrazy.

[3] Zob. szerzej: J. Łach, Motywacje modlitwy w Biblii, s. 59-63.

[4] Zob. P.C. Bosak, Słownik-konkordancja osób Nowego Testamentu, s. 21.

[5] Zob. J. Loew, Modlitwa w szkole wielkich przyjaciół Boga, Warszawa 1977, s. 12-15.

[6] Zob. P.C. Bosak, Słownik-konkordancja osób Nowego Testamentu, s. 24.

[7] Zob. J. Loew, Modlitwa w szkole wielkich przyjaciół Boga, s. 23-34.

[8] Za pośrednictwem Mojżesza Bóg przemawiał do swego ludu i zawarł z nim przymierze, natomiast za pośrednictwem Jezusa dokonał zbawienia wszystkich ludzi. Zob. X. Léon-Dufour, Słownik teologii biblijnej, s. 504-506.

[9] Zob. P.C. Bosak, Słownik-konkordancja osób Nowego Testamentu, s. 121.

[10] Zob. J. Łach, Pieśń Anny, matki Samuela, s. 106-108.

[11] Zob. S. Grzybek, Teologia Księgi Estery, s. 209-211.

[12] Zob. S. Szymik, Żydowskie święta późniejsze, w: Życie religijne w Biblii, red. G. Witaszek, Lublin 1999, s. 333.

[13] Zob. K. Banek, Judaizm, w: Słownik wiedzy o religiach, s. 208.

[14] Zob. E. Gal-Ed, Księga świąt żydowskich, s. 31-62.

[15] Zob. R. de Vaux, Instytucje Starego Testamentu, t. 1, s. 500-501.

[16] Zob. A. Paciorek, Najstarsze święta w Izraelu, s. 325-326.

[17] J. Flawiusz, Wojna żydowska, Warszawa 1992, 6, IX.3.