ja sobie wyobrażam,życie pod takim dachem..ale zdaję sobie sprawę że nie jeden samolot musiałby się rozbić,nie jedna powódź,i nie jeden wulkan musiałby wybuchnąć..i nie każdy człowiek byłby w stanie podjąć pracy nad sobą,w stopniu który chociaż umożliwiłby mu przyjęcie do wiadomości wartości chrześcijańskich--no tak,nie każdy powołany do sutanny czy habitu..pozostają jeszcze osoby konsekrowane..i "konsekrowane" z odzysku..ale przede wszystkim o ludzką dobroć,miłość,i zwykłą ludzką przyzwoitość tu się chyba rozbija