"A przecież wystarczy w pokorze stanąć przed Nim i uznać, że potrzebuję uzdrowienia. Tylko, czy ja tego naprawdę chcę?"
Może brak mi odwagi,wiary...A może dopiero zaczynam być tak naprawdę Twoim dzieckiem Boże.Pomóż mi Jezu czuć Twoja obecność i miłość.

"Może jak Naaman powątpiewam, kalkuluję?"

O tak, i kalkuluję, i powątpiewam. Trudno mi zrozumieć, że Bóg wymagać może tylko wejścia do wody. I to tylko siedem razy. Gdyby prorok powiedział mi, że mam zanurzyć się w wodzie 100 razy, ale 7? Przecież dla Boga chcę zrobić coś niezwykłego, a tu przede mną stoi coś tak prostego...

Więc czasem wątpię i kalkuluję, chcociaż bywa i tak, że nawet te siedmiokrotne wejścia do wody przekraczają moje możliwości...

Gdy rok temu mojemu synowi postawiono diagnozę, z nadzieją chodziliśmy na modlitwę wstawienniczą. Myślałam podobnie jak Naaman, że kapłan "wyjdzie, stanie, następnie wezwie imienia Boga swego, Pana, poruszy ręką nad miejscem chorym...." i mój syn odzyska zdrowie unikając farmakologicznego leczenia. Owszem kapłan wychodził, kładł ręce, modlił się ale choroba trwa nadal. Gdy zaczynały nachodzić mnie wątpliwości czy udział w tych modlitwach ma sens usłyszłam właśnie to czytanie i słowa "idź obmyj się siedem razy w Jordanie a ciało twoje będzie takie jak poprzednio i staniesz się czysty" i odebrałam je, że Bóg przyjdzie ze swoim uzdrowieniem ale w Sobie wiadomy sposób a dla mnie jest to wezwanie do większego zawierzenia Bogu. Ostatnie dni znowu przyniosły niepokój i wątpliwości i znowu usłyszałam słowa zachęty do większego zaufania Bogu.
"idź obmyj się siedem razy w Jordanie a ciało twoje będzie takie jak poprzednio i staniesz się czysty".

Przystąpienie do spowiedzi i stanięcie przed Bogiem w prawdzie, to chyba trochę za mało.

Ważne, abyśmy wypełnili wszystkie warunki Sakramentu Pokuty, umacniając się Duchem Świętym za pośrednictwem Sakramentu Eucharystii.

Dobra spowiedź i jej efekty przekute w czyn, sprawią, że doświadczymy tego, czego tak bardzo w wymiarze duchowym pragniemy.