«Moje dziecko, ty zawsze jesteś przy mnie i wszystko moje do ciebie należy. A trzeba się weselić i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się»”.

Dzisiaj dostrzegam w słowie Bożym jak żyjąc, doświadczamy różnych sytuacji.

Na danym nam przykładzie: od euforii,że otrzymaliśmy majątek, który zabezpiecza nasz byt. A jednak "nie zabezpieczył"

Potem sponiewieranie swojej godności przez złe wybory.

Refleksja i tęsknota za dobrem utraconym.

W końcu odwaga, by powrócić do tego co ujrzeliśmy już z innej pozycji: "Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, które jadały świnie, lecz nikt mu ich nie dawał."

Nawrócenie to zmaganie się z codziennym wyborem tego, co jeszcze lepsze dla mnie.

Tak poza rywalizacją, zazdrością, brakiem miłości.
Czy człowiek błądzący nie jest w swym utrapieniu wyzwaniem do wzrostu w miłości dla swojego otoczenia, czy tych , których napotyka na swej drodze?

Boże napełnij nas wiarą i prowadź do lepszego widzenia tego, co czasem po ludzku nie do wytrzymania.