Problem tęsknoty pochodzi z dwóch źródeł: jednym jest rozum a drugim dusza. Rozum zaspokaja swą ciekawość gdy osiągnie cel. Oceni swą "zdobycz" i albo o niej zapomni, albo się nią zachwyca przez jakiś okres. Z dążeniami duszy jest zaspakajanie celu - poznania Boga - nieustanne. Wiąże się to z jej rozwojem, czyli ciągłym widzeniem Boga jako DOBRA jej istnienia. Dusza jest świadoma, że jej życie zależy od widzenia Boga. Jej dążenia to walka o życie, a życie dla niej - to wieczność. Temat czerpię z nauk o duchowości.