Czytają, pytają i dyskutują. Tak działa koszalińskie Laboratorium Biblijne.
Każde zło pozostawia jakieś konsekwencje. Jak robak toczy ludzkie serce i międzyludzkie relacje, by w pojawiających się w dziejach ludzkości chwilach szaleństwa pokazać swoje ohydne oblicze z przerażającą gwałtownością.
By zrozumieć treść niełatwego pouczenia dzisiejszego pierwszego czytania, trzeba najpierw umieścić ten tekst w historycznym kontekście.
Co tak naprawdę wydarzyło się w wieczerniku? Co miał na myśli autor Dziejów Apostolskich pisząc „jakby uderzenie wichru” i „jakby języki ognia”? Kim jest Paraklet? Dlaczego Jezus mówi, że Ojciec dam nam innego Parakleta? Z pytaniami zmierzą się s. dr hab. Joanna Nowińska i ks. dr Leszek Makówka.
Mowa św. Piotra, której słuchamy w czasie liturgii Niedzieli Zmartwychwstania, wpisuje się w najdłuższą literacką jednostkę Dziejów Apostolskich.
W zeszłym roku ukazała się w Polsce powieść izraelskiego pisarza Amosa Oza "Judasz". Jej akcja dzieje się w Jerozolimie, zimą, na przełomie... 1959 i 1960 roku.
Kończy się powoli Księga Rodzaju. Dobiegają końca dzieje patriarchów. Umierający Jakub gromadzi wokół siebie swoich synów i jednym błogosławi, a innym zapowiada kary.
Biblia naprawdę działa! – zapewniają nasi rozmówcy. I podają przykład ze swojego życia.
W dziejach religii Starego Testamentu Ezdrasz i Nehemiasz bywają nazywani ojcami judaizmu.
A potem został wzięty do nieba – tak opisuje ziemski finał życia Jezusa autor Dziejów Apostolskich.
Piątek. Nie tylko dzień bez mięsa. Także mierzenia się z wystawiającymi na próbę: fałszywie oskarżającymi...
Rozumem nie potrafimy ogarnąć istoty Boga. Wiemy za to, rozumiemy, kim jest dla nas, jaki jest dla nas.
Garść uwag do czytań na święto Jezusa Chrystusa, Najwyższego i Wiecznego Kapłana roku B, z cyklu „Biblijne konteksty”.
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.