Dlaczego Bóg miał słabość do pasterza, którego wypatrzył na polach betlejemskich?
Na mrocznych nieraz ścieżkach życia Dobry Pasterz staje się prawdziwym światłem, które wskazuje kierunek.
Słowo jest Barankiem prowadzącym do wód życia i Pasterzem, strzegącym owczarni przed wilkami.
IV Niedziela Wielkanocna, Niedziela Dobrego Pasterza... A może należałoby powiedzieć: Niedziela Chrystusa Bramy?
Dobry Pasterz nie myśli o sobie. Nie zastanawia się co ludzie powiedzą.
Fragmenty Ewangelii wg św. Jana czytali członkowie działającej przy parafii grupy biblijnej. Na zakończenie Mszy św. wierni wzięli ze sobą kartki z napisanymi wersetami z Ewangelii.
Czy jest w nas odrobina entuzjazmu pasterzy, którzy wbrew zdrowemu rozsądkowi rozgłaszali Dobrą Nowinę?
Owca, która zostaje pasterzem, nie przestaje być owcą. Takie coś tylko w Kościele.
Znajdujący wraca z radością większą niż pasterz. Jednak nie sprasza sąsiadów. Kupuje rolę wpierw skarb ukrywszy.
Lud bez pasterzy otrzymuje z woli Chrystusa apostołów. Oni stają się fundamentem nowego ludu Bożego.
Da się zamknąć Tego, który tchnie kędy chce, prowadzi do całej prawdy, mówi co usłyszy, w jakiejkolwiek liczbie skończonej?
Bez niego cóż jest? "Jedno cierń i nędze".
Garść uwag na do czytań na niedzielę Zesłania Ducha Świętego, rok B z cyklu „Biblijne konteksty”
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.