Psalm dzisiejszego święta jest pełen radości i wdzięczności wobec Boga.
Trzeba o tym głośno wołać, by nikt nie zwątpił w potęgę dobra.
Tę scenę opisują wszystkie Ewangelie.
Królewskie Jeruzalem! W tym określeniu zlewają się w jedno dwie idee.
Na kartach Biblii Pan Bóg powołuje w różny sposób. Oto na przykład Mojżesz został wezwany w chwili, gdy pasł owce swego teścia Jetry. Również przy trzodzie Boże wezwanie przyszło do króla Dawida.
Psalm 147 jest przesiąkniętą radością i podziwem dziękczynną pieśńią uwielbienia Boga.
Liturgia sięga dziś po wybrane wersety dziękczynnego psalmu.
Da się zamknąć Tego, który tchnie kędy chce, prowadzi do całej prawdy, mówi co usłyszy, w jakiejkolwiek liczbie skończonej?
Bez niego cóż jest? "Jedno cierń i nędze".
Garść uwag na do czytań na niedzielę Zesłania Ducha Świętego, rok B z cyklu „Biblijne konteksty”
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.