Być może nie dowierzano pasterzom. Pukano się w czoło, gdy oni ze śpiewem, pełni entuzjazmu i radości opowiadali o tym, co zobaczyli....
Dobry Pasterz – to jeden z ulubionych obrazów, którymi posługuje się Jezus. Ten obraz występuje już w Starym Testamencie.
Dobry pasterz nie kocha owcy dlatego, że ma gęste runo, że daje dużo mleka. Nie kocha za coś.
Jezus, pierwszy Paraklet i Dobry Pasterz, całym swoim ziemskim życiem pokazywał, jak bardzo Bogu zależy na dobru człowieka.
W przedstawieniach Dobrego Pasterza jest coś złudnego. Lekkość, finezja, to wszystko zupełnie nie pasuje do obrazu, jaki wyłania się z kart Pisma świętego.
Dobry Pasterz zaginioną owcę szuka, aby wziąć ją na swoje ramiona i w tym szczególnym geście okazać jej przebaczenie.
Apostoł mówi o prorokach, pasterzach, nauczycielach... Czy stawiano pytania: dlaczego właśnie ON ma nauczać? W czym jest lepszy? Czy jest lepszy? Gołym okiem widać, że nie!
Pochodzenie namaszczenia wywodzi się z praktyk starożytnych pasterzy. Natarcie głowy owcy olejkiem uniemożliwiało owadom przedostania się w okolice uszu. Namaszczenie stawało się symbolem szczęścia, ochrony i umocnienia.
W kościele Chrystusa Dobrego Pasterza w Radomiu na osiedlu Południe I wybrane teksty z Ewangelii według św. Jana na początku Mszy św. czytali członkowie grupy biblijnej.
Może się wydawać, że najemnik oferuje więcej. Prostsze rozwiązania, mniej komplikacji, bardziej „ludzkie” drogi. Po co iść za pasterzem, czasem po kamieniach?
Być Kościołem Matką mającym oczy Matki. Czyli widzieć. Nie tylko to, co leży na ulicy, rzuca się w oczy, epatuje biedą...
Rozumem nie potrafimy ogarnąć istoty Boga. Wiemy za to, rozumiemy, kim jest dla nas, jaki jest dla nas.
Garść uwag do czytań na święto Matki Kościoła z cyklu „Biblijne konteksty”.
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.