Bóg rozmawia z pogańskim prorokiem i pokazuje mu rzeczy przyszłe. Rozmawia, bo ten pyta. Chce usłyszeć. Faryzeusze pokazali, że nie chcą słyszeć. Chcą tylko prowadzić swoje rozgrywki.
Rozważanie na Uroczystość Narodzenia Pańskiego (Msza o świcie) Iz 62,11-12; Tt 3,4-7; Łk 2,15-20
Mała łódka kołysze się na falach. Dwaj wioślarze wiozą trzech niezwykłych pasażerów z koronami na głowach.
I idą. A właściwie płyną. I są już tuż-tuż. Widać, że przybywają z różnych stron świata, jeden z nich jest czarnoskóry. To znak, że cała ludzkość w każdym miejscu i czasie czci Jezusa.
Niektóre fragmenty biblijne sugerują postrzeganie gwiazd jako symboli duchowych istot stworzonych przez Boga i poddanych Mu jako zastępy anielskie.
Jak to możliwe, że idąc za gwiazdą mędrcy trafili na dwór Heroda?
Legendarny reżyser, genialny współscenarzysta, największe gwiazdy na planie, a efekt? Chyba jednak średnio udany.
Film Zeffirellego był wielką, europejską superprodukcją lat ‘70. I dziś imponuje liczba gwiazd zgromadzonych na planie.
Pozornej sile Jezus przeciwstawia moc życia ukrytą w słabości. Bo czymże jest pączek drzewa figowego na tle gwiazd spadających...
Lepiej niż oryginalnym być wiernym.
Bez niego cóż jest? "Jedno cierń i nędze".
Garść uwag na do czytań na niedzielę Zesłania Ducha Świętego, rok B z cyklu „Biblijne konteksty”
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.