Wracamy do tego samego – doświadczenia życia silniejszego niż śmierć; dotknięcia łaski, która pokonuje grzech; spotkania Boga żywego.
Trwanie we wspólnocie z Jezusem jest łaską. Ale stanowi jednocześnie zaproszenie do budowania relacji o charakterze dynamicznym.
Była „pełna łaski”. Stąd też wynika niezwykłe piękno Maryi – różne od piękna wszystkich kobiet na ziemi.
Być wdzięcznym za otrzymaną na chrzcie łaskę wiary, dostrzegając nieustannie dobro, którego tak wiele wokół mnie.
Ta służba, to życie łaską w nas przekłada się na szereg codziennych czynności, zadań, które podejmujemy.
Jeśli Pan Bóg daje człowiekowi łaskę do dobrego działania, ty nie zabraniaj.
Zbytnie koncentrowanie się na wypełnianiu przepisów, nakazów, może zamknąć na działanie łaski.
Zostaliśmy obdarowani ponad miarę – życiem, łaską, dostępem do wieczności. A skoro dano nam – i my możemy obdarowywać.
Tylko Pan Bóg może dać człowiekowi łaskę poznania, wniknięcia w głąb istoty rzeczy, możliwość dotarcia do sedna sprawy.
Jakże bym chciał, by woda łaski, wypływająca z nieba od Boga rozlała się w brudnych wodach naszej codzienności.
Lepiej niż oryginalnym być wiernym.
Bez niego cóż jest? "Jedno cierń i nędze".
Garść uwag na do czytań na niedzielę Zesłania Ducha Świętego, rok B z cyklu „Biblijne konteksty”
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.