Jest w człowieku pragnienie zawierzenia Bogu silnemu. I ma być to siła na miarę naszych oczekiwań.
Być może Herodowi obce były dylematy Koheleta, próbującego uchwycić nie tylko istotę przemijania.
Patrzymy na człowieka punktowo. W konkretnym miejscu i czasie. Dostrzegając najczęściej jedynie jego słabość.
Matka i krewni pojawiają się przed domem gdy Jezus kończy przypowieść o siewcy i lampie jakby opatrznościowo.
Zawsze możesz. Jeśli wierzysz i jeśli chcesz. W tym miejscu, w którym jesteś...
Pan pochwalił podwójnie trwoniącego. Za co? Za roztropność?
Choć mówimy o naszych pociechach: mój aniołek, łudząc się, że sami nimi byliśmy, prawda jest inna.
Choć nauka o nierozerwalności małżeństwa nie podlega wątpliwości, w świetle pierwszego czytania nabiera nowego znaczenia.
Czasem można odnieść wrażenie, że nie samo przebaczenie jest problemem, ale ból, jaki pozostawia po sobie krzywda.
Pierwszy Diakon. Czyli Jezus Chrystus. „Przyjął postać sługi”.
Skąd to nasze narastające zniecierpliwienie, przekonanie gdzieś w tle, że znamy Boga, więc możemy zarządzać Jego przychylnością…?
O Bogu, o człowieku i o nadziei. W rytmie czytań roku liturgicznego.
Garść uwag do czytań na Niedzielę Palmową roku C z cyklu „Biblijne konteksty”.
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.
