Ósme przykazanie nie tylko zakazuje. Wskazuje też na pewien ideał.
Są i takie psalmy – człowieka wychwalające. Dobrego człowieka i jego dobre czyny. Psalm złożony został z szeregu sentencji zwanych mądrościowymi.
Sięgamy dziś do pełnego dynamizmu psalmu, który opiewa chwałę Bożą objawiającą się człowiekowi zarówno we wspaniałej przyrodzie, jak i w mądrości Bożego Prawa.
Jezus odpowiada na każde ludzkie pytanie, aczkolwiek nie zawsze tak, jak człowiek się tego spodziewa.
W każdym człowieku działa swoiste podwójne prawo grawitacji. Jedno przygina go do ziemi, gdzie przeżywa on swój czas próby, a drugie ciągnie do Boga, gdzie czeka go szczęście.
Być prawym człowiekiem, być człowiekiem wpatrzonym w Boże oblicze, być człowiekiem prawdziwym...
Psalm 119 (118) jest bardzo długi – ma aż 176 wierszy.
Człowieka który nie zamierza żyć według Bożego prawa naprawdę trudno nazwać wierzącym
Ewangelia odnosi się do infekcji duchowej, wskazując na „wirusy”, czyli obłudę i lęku. Z nimi to próbuje walczyć Syn Boży...
O Bogu, o człowieku i o nadziei. W rytmie czytań roku liturgicznego.
Garść uwag do czytań na XXIX niedzielę zwykłą roku C z cyklu „Biblijne konteksty”.
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.
