Dziś dzień zbawienia

Henryk Przondziono /Foto Gość Od tamtego "dziś", które przyniosło zbawienie, każde "dziś" jest dobrym czasem, by dać się Bogu zbawić

Garść uwag do czytań na uroczystość Bożego Narodzenia, mszy o świcie, z cyklu „Biblijne konteksty”.

Czytania uroczystości Bożego Narodzenia – co oczywiste – koncentrują się wokół prawdy o narodzinach Zbawiciela. Mniej już jednak oczywiste jest, że podstawowym przesłaniem, jakie ze sobą niosą nie jest przekazanie nam jakichś mądrości, ale proste wezwanie: cieszcie się, bo jest z czego.

1. Kontekst pierwszego czytania Iz 62,11-12

Czytanie „mszy o świcie” pochodzi z księgi Izajasza. Dokładniej, z trzeciej jej części, tzw. TritoIzajasza. Kontekstem, w którym powstała, jest powrót wygnańców z babilońskiej niewoli. Powrót do kraju, do Jerozolimy.

Minęło pół wieku od zburzenia Jerozolimy. Nie ma świątyni, są jej ruiny. I pewnie domy jeśli są, to nieliczne. Miasto zwyczajnie trzeba odbudować. Powracających czeka masa pracy. I w sumie marne perspektywy. A w niewoli mieli się całkiem nieźle. Jak w tym kontekście wszystkiemu podołać?

W tym kontekście padają słowa Izajasza. O chwale jaka spotka Jerozolimę, o bliskim zbawieniu, o już nadchodzącym, wchodzącym w bramy Jerozolimy Zbawicielu. Tak, Zostaliście pohańbieni i upokorzeni.Teraz doznacie chwały – mówi Bóg do Izraela...

Przytoczmy treść czytania w nieco szerszym kontekście. Wtedy końcówka proroctwa, z której pochodzi czytanie jest zupełnie jasna.

Przez wzgląd na Syjon nie umilknę,
przez wzgląd na Jerozolimę nie spocznę,
dopóki jej sprawiedliwość nie błyśnie jak zorza
i zbawienie jej nie zapłonie jak pochodnia.
Wówczas narody ujrzą twą sprawiedliwość
i chwałę twoją wszyscy królowie.
I nazwą cię nowym imieniem,
które usta Pana oznaczą.
Będziesz prześliczną koroną w rękach Pana,
królewskim diademem w dłoni twego Boga.
Nie będą więcej mówić o tobie „Porzucona",
o krainie twej już nie powiedzą „Spustoszona”.
Raczej cię nazwą „Moje <w niej> upodobanie”,
a krainę twoją „Poślubiona”.

Albowiem spodobałaś się Panu
i twoja kraina otrzyma męża.
Bo jak młodzieniec poślubia dziewicę,
tak twój Budowniczy ciebie poślubi,
i jak oblubieniec weseli się z oblubienicy,
tak Bóg twój tobą się rozraduje.

Na twoich murach, Jeruzalem,
postawiłem straże:
cały dzień i całą noc
nigdy milczeć nie będą.
Wy, co przypominacie [wszystko] Panu,
sami nie miejcie wytchnienia
i Jemu nie dajcie spokoju,
dopóki nie odnowi
i nie uczyni Jeruzalem
przedmiotem chwalby na ziemi.

Przysiągł Pan na prawicę swoją
i na swe ramię potężne:
„Nigdy już nie dam twojego zboża
nieprzyjaciołom twoim na pokarm.
Cudzoziemcy nie będą pili twego wina,
przy którym się natrudziłeś.
⁹ Raczej [twoi] żeńcy będą spożywać zboże
i będą chwalili Pana;
ci zaś, co wino zbierają, pić je będą
na dziedzińcach mojej świątyni”.

Przechodźcie, przechodźcie przez bramy!
Otwórzcie drogę ludowi!
Wyrównajcie, wyrównajcie gościniec,
uprzątnijcie kamienie!
Podnieście znak dla narodów!
Oto co Pan obwieszcza
wszystkim krańcom ziemi:
„Mówcie do Córy Syjońskiej:
Oto twój Zbawca przychodzi.
Oto Jego nagroda z Nim idzie
i zapłata Jego przed Nim”.
Nazywać ich będą „Ludem Świętym”,
„Odkupionymi przez Pana”.
A tobie dadzą miano: „Poszukiwane”,
„Miasto nie opuszczone”.