Postępujcie według Ducha

Rzymscy historycy podają, że imię Chrystusa kojarzyło się ich współczesnym z greckim przymiotnikiem chrestos, co znaczy "łagodny". Faktycznie, łagodność Zbawiciela stanowi szczególną cechę Dobrej Nowiny.

Czytaj!
Ps 103,1-12; Łk 6,31-36

[Jezus powiedział swoim uczniom]: Jak chcecie, żeby ludzie wam czynili, podobnie wy im czyńcie. Jeśli bowiem miłujecie tych tylko, którzy was miłują, jakaż za to dla was wdzięczność? Przecież i grzesznicy miłość okazują tym, którzy ich miłują. I jeśli dobrze czynicie tym tylko, którzy wam dobrze czynią, jaka za to dla was wdzięczność? I grzesznicy to samo czynią. Jeśli pożyczek udzielacie tym, od których spodziewacie się zwrotu, jakaż za to dla was wdzięczność? I grzesznicy grzesznikom pożyczają, żeby tyleż samo otrzymać. Wy natomiast miłujcie waszych nieprzyjaciół, czyńcie dobrze i pożyczajcie, niczego się za to nie spodziewając. A wasza nagroda będzie wielka, i będziecie synami Najwyższego; ponieważ On jest dobry dla niewdzięcznych i złych. Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny.

Rozważ!
Katalogi cnót, jakie przekazał nam św. Paweł, często zachęcają do naśladowania tej cechy naszego Mistrza (por. Ef 4,2; Kol 3,12; 2 Kor 6,6). Zarówno w greckich jak i łacińskich imionach (benignus, benigna) chrześcijanie wyrażali pragnienie, aby ich dzieci odznaczały się łagodnością (benignitas).
Psalmy są najlepszym zwierciadłem teologii biblijnej. Wielokrotnie przedstawiają Boga objawienia jako łagodnego Pana. Tym właśnie różni się Bóg Izraela od bóstw pogańskich. Psalm 103 zawiera dziękczynienie za łaskawość Boga doznaną w życiu: "miłosierny jest Pan i łaskawy, nieskory do gniewu i bardzo łagodny". Słychać w tym wyznaniu echo słów samego Jahwe, który przedstawił się Mojżeszowi jako "miłosierny i litościwy". Dalsza część psalmu obrazuje ogrom Bożej dobroci, porównując ją z bezkresem stworzonego świata. Cała historia Izraela jest wielką lekcją łagodności Boga w obliczu ludzkich grzechów. Jego łagodność nie jest jednak pobłażliwością. Bóg zwleka z wykonaniem kary, gdyż chce nawrócenia grzesznika: "nie chce śmierci grzesznika, lecz jego nawrócenia".
Łagodność Boga opiewana w psalmach staje się wzorem do naśladowania dla ludu Nowego Przymierza. W dzisiejszej Ewangelii Jezus stawia Ojca niebieskiego za wzór wszystkich Jego ziemskich dzieci: "będziecie synami Najwyższego, ponieważ On jest łagodny (chrestos), nawet dla niewdzięcznych i złych". Cała Ewangelia św. Łukasza ukazuje Chrystusa jako wzór łagodności. Dante słusznie nazywa Łukasza "piewcą łagodności Chrystusa". Wystarczy przypomnieć przepiękne przypowieści O dobrym samarytaninie (Łk 10,30-37) czy O miłosiernym ojcu marnotrawnego syna (Łk 15,11-32). Znamy również z Łukaszowej Ewangelii pełną łagodności postawę Jezusa wobec grzeszników i cierpiących (por. Łk 7,36-50; 8,40-48; 13,10-13; 19,1-10 itd.). Te wszystkie sceny ewangeliczne ukazują wzruszający wzór Jezusowej czułości i delikatności względem najbardziej potrzebujących. W ten sposób przedstawia nam Jezus prawdziwy obraz Ojca i zachęca do Jego naśladowania: "bądźcie miłosierni jak Ojciec wasz jest miłosierny". Łukasz też najpiękniej ukazuje Maryję jako wzór kobiecej łagodności (por. Łk 1-2).
W dzisiejszym świecie czułość, delikatność, łagodność zdają się ustępować przed nawałem gwałtu i agresji. Potrzeba wielkiej czujności, aby nie ulec propagowanej przez media "eksplozji siły":
• Czy umiemy zachować dystans wobec tej "antyewangelii" (TV, heavy metal, video...)?
• Czy nie wstydzimy się okazywania swej czułości (narzeczeństwo, dom rodzinny...)?
• Czy w naszej pobożności jest miejsce dla Matki Bożej?

Módl się!
"Duchu Pocieszycielu, niewyczerpane źródło radości i pokoju, pobudzaj do solidarności wobec potrzebujących, dodaj chorym otuchy, wystawionych na próbę obdarz ufnością i nadzieją, ożyw we wszystkich chęć czynnego zaangażowania w budowanie lepszej przyszłości.
Przyjdź, Duchu miłości i pokoju!"
fragm. Modlitwy Jana Pawła II na rok Ducha Świętego