Szukany tag:
uporządkuj wyniki:
Od najnowszego do najstarszego » | Od najstarszego do najnowszego
Wyszukujesz w serwisie biblia.wiara.pl
wyszukaj we wszystkich serwisach wiara.pl » | wybierz inny serwis »
To cicha oaza, która wkradła się gdzieś pomiędzy poskręcane wąwozy i strzępiaste kamienie i przysiadła cicho, by wieść życie spokojne i pełne wytchnienia.
Historia króla Dawida obfituje w wydarzenia i wątki barwne, czasem niecodzienne, czasem bohaterskie.
Czyli „księga narodzin”. Tymi dwoma słowami zaczyna się nowy Testament. Semici - zresztą nie tylko oni - lubowali się w rodowodach, których uczono na pamięć.
Słowa tego w Biblii nie znajdziemy, ale jest ono ważne dla poznania świętych tekstów.
- Pierwszy podręcznik do nauki języka esperanto ukazał się w roku 1887. Na jego pierwszej stronie został a umieszczona modlitwa „Padre nia” czyli „Ojcze nasz”, by jeszcze bardziej podkreślić braterskie więzy które nas łączą - podkreśla Zofia Kamieniecka, nestorka pomorskich esperantystów.
Słowa tego nie znajdziemy w tekście Biblii, spotkać je można w przypisach. Pochodzi od łacińskiego słowa „levir”, czyli szwagier.
Według tradycji, prorok Jeremiasz miał ukryć arkę przymierza na górze Nebo. Nie odnaleziono jej nigdy.
Deka”, czyli dziesięć, „logos”, czyli słowo.
Hebrajska nazwa Zijon pierwotnie oznaczała południowo-wschodnie wzgórze w Jerozolimie, na którym znajdowała się twierdza Jebuzytów, zdobyta przez Dawida, który umieścił tam Arkę Przymierza.
Samo słowo w języku aramejskim znaczy „czaszka”. W czasach Jezusa był to teren blisko Jerozolimy, ale już poza jej ówczesnymi murami, w północno-zachodniej części.
Jest wielka różnica między ludzką słabością a złą wolą.
Bez niego cóż jest? "Jedno cierń i nędze".
Garść uwag na do czytań na niedzielę Zesłania Ducha Świętego, rok B z cyklu „Biblijne konteksty”
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.