Ojciec Antoni K. Dudek OFM pod ołtarzem bazyliki Przemienienia Pańskiego na Górze Tabor odkrył grotę. Czy w niej nocował Pan Jezus i trzej apostołowie?
– Było tak szczelnie zasypane, że pod szybami u wylotu pomieszczenia skraplała się woda. Zdecydowaliśmy, że to odkopiemy – mówi gwardian klasztoru na Taborze.
Mahmudowi w pracy pomagał najmłodszy z sześciu synów – Ahmad. Odkopywanie trwało trzy dni. 1 marca obaj Beduini pokazali o. Antoniemu i br. Angelo, co odkopali.
– Bardzo wąskim przejściem, w którym przedtem były głazy, kamienie, piasek i ziemia, weszliśmy do dużej groty. Okazało się, że jest ona wzmocniona dwoma kamiennymi kolumnami. To są podpory postawione w czasie budowy bazyliki po to, by jej podłoga nie zawaliła się na grotę pod ciężarem pochodzącego z czasu krzyżowców ołtarza głównego – tłumaczy ojciec gwardian.
Co to za grota?
W archiwach klasztoru nie znaleziono do tej pory żadnego dokumentu, który mówiłby coś o grocie. Z czasów budowy obecnej bazyliki (1919–1924) zachowały się jedynie dokumenty finansowe.
– Te dwie kolumny świadczą o tym, że to nie jest byle jaka grota. Możliwe, że w okresie Bizancjum lub za czasów krzyżowców postawiono te kolumny, by ją zabezpieczyć przed zawaleniem – zastanawia się o. Antoni, który przypuszcza też, że w skalnym schronie Jezus i apostołowie spędzili noc po Przemienieniu.
– Ciągle mi chodzi po głowie ten tekst z Ewangelii: „Następnego dnia, kiedy schodzili z góry…”. A więc nocowali na górze! Prawdopodobnie w tej grocie, która była od wieków schronieniem dla ludzi – wyjaśnia swoje przypuszczenia.
O odkryciu został poinformowany o. Eugenio Alliata OFM, wybitny archeolog pierwszych wieków chrześcijaństwa na terenie Palestyny.
– Ogromnie się ucieszył, zapowiedział, że przyjedzie ze swoimi studentami, by zrobić dokładne plany i umiejscowić grotę w planie bazyliki – mówi polski franciszkanin z Taboru. Z otwartej na wschód groty rozciąga się rozległy widok na dolinę Ezdrelonu, w stronę wzgórz Jordanu i rzeki Jordan. W jej bezpośredniej bliskości (ok. 20 m) zachowały się dwie starożytne pustelnie-ziemianki. Ojciec Antoni Dudek przypuszcza, że ich umiejscowienie w pobliżu groty oznacza, że w pierwszych wiekach łączono grotę z obecnością Jezusa na górze Tabor.