W Nowym Testamencie, dzięki objawieniu Jezusa Chrystusa, określenie Boga słowem „Ojciec” nabiera wyjątkowego i z niczym nieporównywalnego znaczenia.
Jaką rolę odgrywa tu objawienie?
Objawienie odgrywa tu oczywiście zasadniczą rolę. Poznać Syna, czyli uwierzyć, że Jezus jest jednorodzonym Synem Bożym, który pozostaje w absolutnie jedynej relacji do Boga, to odkryć, że Bóg Jezusa Chrystusa to Ojciec. Syn objawia Ojca, tak jak Ojciec wskazuje na Syna. Gdyby nie objawienie dokonane przez Jezusa z Nazaretu nie znalibyśmy ani Syna, ani Ojca. Nie wiedzielibyśmy nic o tej niezwykłej relacji, w której Ojciec nazywa Jezusa w swej niepojętej miłości „umiłowanym Synem” (por. Mt 3,17), a Jezus zwraca się do Ojca pełnym synowskiej czułości „Abba, Ojcze!” (por. Mk 14,36). Innymi słowy: bez Jezusa nie wiedzielibyśmy kim Bóg rzeczywiście jest[6].
To objawienie ma jeszcze jeden wymiar. Syn objawiając Ojca, objawia siebie. Jego niezwykła więź z Ojcem, której Apostołowie doświadczali obserwując Go na modlitwie i uczestnicząc w Jego dziełach była podstawą Jego roszczeń oraz gwarantem wiarygodności Jego nauki.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |