Jezus Chrystus - Syn Boży w wierze starożytnego Kościoła

W pierwszym zdaniu Chrystus został nazwany Panem

Zaraz na początku Chrystus został nazwany „Panem” (po grecku „Kyrios”, a po łacinie „Dominus”). Historia stosowania tego tytułu jest bardzo interesująca, choć nie do końca w pełni wyjaśniona. Trzeba nam bowiem pamiętać o tym, że został on zaczerpnięty z języka potocznego. Tak  zwracano się do cesarza, albo wysoko postawionych dostojników państwowych. Wprawdzie w ustach chrześcijan, gdy tak odnosili się do Chrystusa, termin ten nabierał szczególnej wymowy, ale jakieś tam odniesienia do tego codziennego znaczenia pozostawały. Termin pojawił się w greckich tłumaczeniach pism Starego Testamentu, gdzie zastępował termin Jahwe. Odnoszono zatem ten tytuł do Boga i Jego imieniem. Wskazuje on na władzę i panowanie Boga[4]. W odniesieniu do Chrystusa taki tytuł pojawił się już w pierwszych tekstach Nowego Testamentu. Jest to więc jeden z najstarszych tytułów nadawanych Chrystusowi. Najczęściej używał tego tytułu św. Paweł, co z całą pewności dowodzi, że taki tytuł Chrystusa był popularny wśród pierwszych chrześcijan. Wydaje się, że wynikało to z chęci podkreślenia Jego ścisłych relacji z Bogiem Ojcem. W ten sposób wskazywano na uprawnienia Chrystusa, na Jego władzę, przysługującą tylko Bogu.

Jak wspomniałem, w czasach działalności apostołów tytuł „Pan” był stosunkowo często stosowany w odniesieniu do Chrystusa. Jednakże pod koniec pierwszego wieku ta intensywność znacząco zmalała. W pismach tzw. Ojców Apostolskich, a więc pierwszych pisarzy chrześcijańskich, ten tytuł pojawia się rzadko. Autorzy współcześni wiążą ten fakt z panowaniem cesarza Domicjana (+ 96 r.), który kazał się nazywać „panem i bogiem” („dominus et deus”). Jest więc możliwe, że chrześcijanie chcąc uniknąć trywialnych skojarzeń i zestawiania Chrystusa z cesarzem, pretendującym do rangi boga, unikali stosowania tego tytułu. Gdy jednak to niebezpieczeństwo minęło, albo stało się mniejsze, tytuł na nowo wrócił do słownictwa chrześcijańskiego i poczynając już od trzeciego wieku stał się trwałym elementem większości Wyznań Wiary. Tak więc chrześcijanie swoje wyznanie wiary w Jezusa Chrystusa rozpoczynali od stwierdzenia, że jest On Panem, czyli, że posiada taką samą władzę co Bóg Ojciec.