Duch Święty w Ewangelii św. Łukasza

Jaką rolę odgrywa Duch Święty w okresie ziemskiej działalności Jezusa?

Żadna z ksiąg Starego Testamentu nie splata w jedną harmonijnie całość obu wspomnianych wątków prorockich: wyposażenie Mesjasza i wylanie Ducha na lud Boży. Nic więc dziwnego, że także żydowscy słuchacze Jezusa nie dostrzegali więzi zachodzącej między osobą Mesjasza a proroctwami eschatologicznymi o wylaniu Ducha na cały lud Boży.

Dopiero uczniowie Jezusa, zorganizowani w społeczność Kościoła, przeżyli naocznie i doznali na sobie urzeczywistnienie obu tych wątków prorockich. Patrząc retrospektywnie na życie ziemskie Jezusa, zaczęli łączyć ze sobą te dwa wątki: wylanie Ducha Świętego na Chrystusa i na lud Boży. Stąd też pisma Nowego Testamentu tętnią radosną świadomością, że przepowiedziana przez proroków epoka Ducha już nastała. To doświadczenie pierwotnego Kościoła doskonale uchwycił i przekazał autor trzeciej Ewangelii i Dziejów Apostolskich.