II. Okazał moc

Pierwsza część Maryjnego Kantyku (Łk 1, 46-50) jest modlitwą uwielbienia skierowaną do PANA (Kyrios), który uczynił „wielkie rzeczy”. W tej części pieśni dominuje solowy głos Maryi: dusza moja (...) duch mój (...) Zbawiciel mój (...) błogosławić mnie będą (...). „Tak więc istotą tej modlitwy - przekonuje Benedykt XVI - jest wysławianie Bożej łaski, która działała w sercu i w życiu Maryi, czyniąc Ją Matką Pana” (Katecheza środowa, 15 lutego 2006). Druga część wskazuje na siedem „wielkich czynów” Boga. Pierwszy z nich mówi o mocy, władzy, łasce. Szczególne posłannictwo złożył Bóg w usta, serce i ręce kapłana: „A Jezus przyszedł do nich i powiedział: Otrzymałem pełną władzę w niebie i na ziemi. Idźcie więc i pozyskujcie uczniów we wszystkich narodach!” (Mt 28,18).

CZYTAJ!
Ps 117[118],1-16; Łk 11,27-28

"Gdy On to mówił, jakaś kobieta z tłumu głośno zawołała do Niego: Błogosławione łono, które Cię nosiło, i piersi, które ssałeś. Lecz On rzekł: Tak, błogosławieni są raczej ci, którzy słuchają słowa Bożego i go przestrzegają."

Dodaj :. odnalezione przez ciebie teksty paralelne do rozważanych fragmentów.

ROZWAŻ!

Wielkim czynem Boga są okazane przez Niego moc, władza, potęga, siła, łaska! Wcześniej potężne czyny Boga wysławiały Psalmy: Prawica Pańska moc okazała (Ps 118 [117],15n); […] rozproszyłeś Twych wrogów możnym Twym ramieniem (Ps 89,11). Ramię Boga jest tu synonimem działania z mocą (por. Pwt 4,34; Iz 52,10; 53,1; J 12,38; Dz 13,17).
Od chwili Zwiastowania doświadczyła tej mocy Dziewica z Nazaretu. Stała się Matką Słowa za sprawą Ducha Świętego. Nosiła odtąd w sobie ogromną tajemnicę - pełnię łaski! Wraz z tym darem otrzymała też nowe imię, które nadał Jej anioł: Kecharitomene (gr. charitoo – „pełna łaski; przemieniona łaską”). Bóg dotknął Ją Swoim ramieniem, okazał wobec Niej moc łaski: „Nie bój się, Maryjo, bo Bóg Cię obdarzył łaską” (1,30); „Duch Święty zstąpi na Ciebie i osłoni Cię moc Najwyższego…” (1,35).
Metafora mocy Boga ingerującego w dzieje swego ludu „z wyciągniętym ramieniem” wielokrotnie powtarza się w historii zbawienia, ale w momencie Wcielenia osiąga swój szczyt. Chodzi o przyjście na świat Syna Bożego, będącego źródłem wszelkich łask. Termin łaska ma tu znaczenie bezinteresownego daru, którego Bóg udziela „w umiłowanym” Synu (por. Ef 1,6). Maryja rodzi w czasie odwieczne Słowo Ojca. Oto Matka Pełna łaski!
Kiedy Jezus nauczał w drodze pewna kobieta wypowiedziała - charakterystyczne dla ludów Biskiego Wschodu - publiczne błogosławieństwo: Szczęśliwe łono, które Cię [Jezusa] nosiło i piersi, które ssałeś (Łk 11,27). Mistrz nie zaprzecza, lecz od razu rozciąga je na każdego, kto słucha i zachowuje Słowo: Szczęśliwi raczej ci, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je (11,28; por. 8,15.21n; Ap 1,3; Jk 1,22). Rozszerza się zatem krąg przyjaciół Słowa i związanego z nim błogosławieństwa (por. Dz 6,7; 12,24).