Jak powstawało Pismo Święte?

NOWY TESTAMENT

Zanim powstał spisany zbiór ksiąg NT, ewangelia była przez kilkadziesiąt lat głoszona ustnie. Spisywano jedynie fragmenty do celów liturgicznych. Po uzyskaniu aprobaty Kościoła pisma NT zaczęły szybko rozprzestrzeniać się w licznych odpisach, wraz z szerzącym się chrześcijaństwem. Pisarze kościelni II w. znają już wszystkie pisma kanoniczne NT.

Czas powstania: ok. 50 - 100 r.

• ok. 50 r. - Jk (albo przy końcu 58), 1 i 2Tes
• ok. 56 r. - Flp
• ok. 57 r. - 1 Kor, Ga
• koniec 57 r. - 2Kor
• 57 - 58 r. - Rz
• 61 - 63 r. - Kol, Ef, Flm
• koniec 64 r. - 1P, Mk
• ok. 65 r. - 1Tm, Tt
• koniec 67 r. - Hbr, 2Tm
• 68 -70 r. - Mt,
• 70 - 80 r. - Łk, Dz, Jud, 2P
• koniec 95 r. - ostateczna redakcja Ap, J, 1J (3J i być może 2J są dawniejsze)

NT prawie w całości napisany był po grecku. Tylko Mt po aramejsku, jednak grecki przekład tej Ewangelii dokonany jeszcze w I w. cieszy się powagą tekstu oryginalnego.

Nietrwałość zwojów papirusowych uniemożliwiła przetrwanie autografów i najstarszych apografów (odpisów) nowotestamentalnych. Mimo to uczeni są w posiadaniu ok. 90 fragmentów papirusowych NT a liczba ich stale się powiększa. Do najcenniejszych zaliczane są:

• papirus Rylandsa - znaleziony w Egipcie, datowany na pocz. IIw., wym ok. 9 x 6 cm., zapisany obustronnie zawiera kilka wierszy z Ewangelii św. Jana
• papirusy Chester Beatty - fragmenty kodeksów z przełomu II i III w.,
• papirus Egerton - 2 połowa II w.

Brak pełnych odpisów NT z pierwszych trzech wieków chrześcijaństwa tłumaczy się i tym, że chodzi o okres prześladowań, gdy księgi biblijne miały być na mocy dekretów cesarskich wydawane w ręce władz i niszczone. Po edykcie mediolańskim sam cesarz Konstantyn wyasygnował znaczne sumy na sporządzenie nowych kodeksów pergaminowych.

W najstarszych kodeksach pisano w kolumnach, bez odstępów między wyrazami i zdaniami. Ten sposób pisania nazywa się stychometrycznym. Już jednak od IV w. stosuje się inny system przepisywania, zastępujący brak interpunkcji. Jest to tzw. kolometria: w każdej linii umieszczono frazę zdania, mającą wewnętrzny sens. Tę formę stosuje się do dziś w przekładach poetyckich części Pisma Św.

Najstarsze Kodeksy:

• Kodeks Synajski - wielkie karty (43 x 38 cm.) zapisane w czterech kolumnach, zawiera niemal kompletny tekst grecki ST i pełny tekst NT, z dołączonym Listem Barnaby i częścią Pasterza Hermasa; powstał pod koniec IV w.
• Kodeks Watykański - również z IV w., liczy dziś 634 karty (27 x 27 cm.) zapisane w trzech kolumnach; zawiera grecki tekst całego Pisma Św.; uważany za najlepszy ze względu na staranność odpisu.
• Kodeks Aleksandryjski - powstał w V w., zawiera 773 karty (32 x 26 cm.) z kompletnym tekstem całej Biblii oraz obu Listów Klemensa