XXIX NIEDZIELA ZWYKŁA - ROK B

Tekst i komentarz z Komentarza Żydowskiego do Nowego Testamentu. David H. Stern. Oficyna Wydawnicza Vocatio. Warszawa 2004

II CZYTANIE

Ponieważ zatem mamy wielkiego kohena gadola, który przeszedł przez najwyższe niebo, Jeszuę, Syna Bożego, trzymajmy się mocno tego, co wyznajemy jako prawdę. Bo nie takiego mamy kohena gadola, który nie jest w stanie rozumieć naszych słabości; bo pod każdym względem był kuszony tak jak my, różnica w tym jedynie, że nie grze­szył. Dlatego ufnie zbliżmy się do tronu, z którego Bóg udziela łaski, abyśmy otrzyma­li miłosierdzie i znaleźli łaskę, gdy będziemy w potrzebie.

(Hbr 4,14-16)
 

14-16. We fragmencie kończącym się w. 12-13 autor pozostawił swych czytelników w przera­żeniu perspektywą sądu Bożego. Teraz pociesza ich, że mimo iż Jeszua pewnego dnia będzie na­szym sędzią, to teraz wstawia się za nami i broni nas (7,25; 1J 2,1). Dlatego - ponieważ jest On nie tylko naszym przyszłym sędzią, ale i naszym kohenem gadolem - zbliżmy się do tronu [... ] łaski, abyśmy [...] znaleźli łaskę, gdy będzie­my w potrzebie.
Temat Jeszui jako kohena gadola został za­początkowany w 2,17. Autor podsumowuje tam to, co powiedział w 2,5-18, mianowicie: Jeszua miał ludzką naturę dokładnie taką jak nasza, dzięki dlaczego mógł rozumieć nasze słabości; różnica między Nim a resztą nas w tym jedy­nie, że nie grzeszył.
Pod każdym względem był kuszony tak jak my. Trzy podstawowe rodzaje pokus określa Jochanan jako „pragnienia starej natury, pragnienia oczu i ambicje życiowe" (1 J 2,15-17zK). Adam i Chawwa ulegli im w ogrodzie Eden (Rodzaju 3,1-6), Jeszua natomiast oparł się im, kiedy ku­sił Go Przeciwnik (Mt 4, 1-1 IzKK). Por. 2,14.17-18; Rz 8,3zK.
Ponieważ Jeszua nie grzeszył, przeszedł przez Szeol (Hades) i inne podobne miejsca, gdzie przebywają umarli i byty demoniczne (np. „lochy głębsze niż Szeol" z 2 Ke 2,4zK; „Otchłań" z Ap 9,1zK; zob. też 1 Ke 4,19-22zK). Przeszedł przez najwyższe niebo, gdzie „mieszka" Bóg i gdzie był już wcześniej (J 1,1; 17,5.24; Flp 2,6-11).
Ponieważ do Niego należymy i jesteśmy z Nim jedno, możemy pójść za Nim i wraz z Nim ufnie zbliżyć się do tronu, z którego Bóg udziela łaski. Być może mamy tu zawarte rów­nież przeciwstawienie przebłagalni w Przybytku i Świątyni tu na ziemi, gdzie mógł się zbliżyć jedynie lewicki najwyższy kapłan (zob. 9,5zK). Wielu Żydów czuje się oddalonych od Boga i Je­go tronu; nieraz bywa tak wskutek nadmiernego nacisku, jaki pewne formy judaizmu kładą na transcendentność Boga. Nowi wierzący są czę­sto zdumieni ciepłem i serdecznością bliskości Boga. Przekonują się, że nie muszą recytować modlitw z modlitewnika i że miłość Boża to nie abstrakcja niemająca związku z pragnieniami ich serca. Jak Mosze i Awraham, możemy do­świadczyć Bożego miłosierdzia i łaski (gr. charis i eleos, które odpowiadają temu, co ostatnia modlitwa w 'Amidzie nazywa chen w'chesed w'rachamim - „łaska, życzliwość i miłosierdzie"; zob. Ga 6,16K). Napomnienie, aby trzymać się mocno prawdy i naszej nadziei i śmiało zbliżać się do tronu Bożego, przypomina nam się znów w 6,18-19, a poszerzone zostaje w 10,19-22, po wyczerpującym objaśnieniu dzieła Jeszui jako kohena gadola.
 

EWANGELIA

Ja'akow i Jochanan, synowie Zawdaja, podeszli do Niego i powiedzieli: „Rabbi, chcie­libyśmy, abyś wyświadczył nam pewną przysługę". Powiedział im: „Co chcecie, żebym dla was zrobił?". Odparli: „Kiedy będziesz w swojej chwale, pozwól nam zasiąść z Tobą, jednemu po Twojej prawicy, a drugiemu po Twojej lewicy". Lecz Jeszua odrzekł: „Nie wiecie, o co prosicie! Czy możecie pić z kielicha, który ja piję? Albo zanurzyć się tym za­nurzeniem, któremu ja muszę się poddać?". Odpowiedzieli Mu: „Możemy". Jeszua od­parł: „Z kielicha, z którego piję, będziecie pili, i zanurzeniu, którym jestem zanurzany, bę­dziecie poddani. Ale nie do mnie należy przyznawanie miejsca po mojej prawicy i po mojej lewicy. Jest ono natomiast dla tych, dla których zostało przygotowane".
Kiedy usłyszała o tym pozostała dziesiątka, oburzyli się na Ja'akowa i Jochanana. Lecz Jeszua wezwał ich do siebie i powiedział im: „Wiecie, że wśród goim ci, któ­rzy mają nimi rządzić, stają się tyranami, a ich zwierzchnicy dyktatorami. Ale wśród was nie może tak być! Przeciwnie, kto między wami chce być przywódcą, musi być wa­szym sługą, a kto chce być pierwszym wśród was, musi się stać niewolnikiem wszyst­kich! Bo Syn Człowieczy nie przyszedł, aby Mu służono, ale aby służyć - i aby oddać swe życie jako okup za wielu".

(Mk 10,35-45)

Brak komentarzy do tego fragmentu