On jest Bramą

Henryk Przondziono /GN Ja jestem bramą owiec. Wszyscy, którzy przyszli przede Mną, są złodziejami i rozbójnikami, a nie posłuchały ich owce. Ja jestem bramą. Jeżeli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony – wejdzie i wyjdzie, i znajdzie paszę

Garść uwag do czytań na IV niedzielę wielkanocną roku A z cyklu „Biblijne konteksty”.

Jakiś czas temu pojawiła się informacja, że jest nowa nadzieja na leczenie raka. I inna, że bardzo są już zaawansowane badania nad naprawianiem zerwanego rdzenia kręgowego. Wielka nadzieja dla chorych i tych, którzy choroby się boją. Ale śmierć i tak kiedyś przyjdzie. Jedyną naszą nadzieją wobec tej nieuchronności jest Chrystus. On jest jedynym Zbawicielem, jedyną Brama do lepszego życia. I o tym są zasadniczo czytania tej niedzieli.

1. Kontekst pierwszego czytania Dz 2,14a.36–41

Pierwsze czytanie tej niedzieli to dokończenie mowy św. Piotra z dnia Pięćdziesiątnicy. Warto przypomnieć: to pierwsze Jego wystąpienie. Prawdopodobnie więc też streszczenie tego wszystkiego, co w wierze w Jezusa Chrystusa jest najważniejsze. Całą mowę przytoczyłem w zeszłym tygodniu (można zajrzeć TUTAJ). Dziś już skoncentrujmy się na czytanej tej niedzieli jej końcówce.

W dzień Pięćdziesiątnicy stanął Piotr z Jedenastoma i przemówił donośnym głosem (...) „Niech cały dom Izraela wie z niewzruszoną pewnością, że tego Jezusa, którego wyście ukrzyżowali, uczynił Bóg i Panem, i Mesjaszem”.

Gdy to usłyszeli, przejęli się do głębi serca i zapytali Piotra i pozostałych apostołów: „Cóż mamy czynić, bracia?”. Powiedział do nich Piotr: „Nawróćcie się i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a weźmiecie w darze Ducha Świętego. Bo dla was jest obietnica i dla dzieci waszych, i dla wszystkich, którzy są daleko, a których powoła Pan, Bóg nasz”.

W wielu też innych słowach dawał świadectwo i napominał: „Ratujcie się z tego przewrotnego pokolenia”. Ci więc, którzy przyjęli jego naukę, zostali ochrzczeni. I przyłączyło się owego dnia około trzech tysięcy dusz.

Męża Bożego, Jezusa, zabiliście – mówił św. Piotr, i dodał: tak się musiało stać. Ale Bóg Go wskrzesił i uczynił i Panem i Mesjaszem. Mesjaszem? Odpowiedź słuchających Piotra jest natychmiastowa. Znali temat. „Co mamy czynić, bracia?”. Czyli jak naprawić zło, które popełniliśmy? Jak mieć udział w królestwie tego Mesjasza? W Jego zmartwychwstaniu? Odpowiedź Piotra zawiera kilka elementów:

Nawróćcie się.
Przyjmijcie chrzest na odpuszczenie grzechów.
Dzięki temu otrzymacie Ducha Świętego.

I Piotr dodaje jeszcze, że obietnica królestwa, zmartwychwstania jest dla słuchaczy, ich dzieci i wszystkich powołanych, także spośród pogan. A potem dodaje: „Ratujcie się spośród tego przewrotnego pokolenia”. Chodził oczywiście o Żydów, o Izraela.

«« | « | 1 | 2 | 3 | 4 | » | »»