Nie koniec nieszczęść

Śmierć Izaaka

Jeszcze jedną śmierć przyszło Jakubowi przeżyć. Po wielu latach dochodzi do jego spotkania z oszukanym niegdyś ojcem Izaakiem. Również tutaj Biblia przemilcza, co się podczas ich spotkania wydarzyło. Nie przytacza słów, które wówczas padły. Mówi krótko, zwięźle, lakonicznie i bez komentarza:

„Jakub przybył do ojca swego, Izaaka. (...) Izaak, doszedłszy do kresu swego życia, zmarł w późnej starości.” (Rdz 35,27a.29a)

Jednak z dużą dozą prawdopodo- bieństwa możemy założyć, że czekał na Jakuba – a to oczekiwanie i nadzieja podtrzymywały go przy życiu. Dawały powód, by żyć dalej. Teraz owe oczekiwanie i nadzieja się spełniły. Ujrzał Jakuba – i umarł.

„I pochowali go jego synowie, Ezaw i Jakub.” (Rdz 35,29b)

Nie jest więc tak, jak się niekiedy uważa, że w starotestamentowym świecie przymierze Boga i Jego błogosławieństwo objawiało się zawsze pomyślnością i dostatkiem w życiu. Często bywało wręcz przeciwnie, czego doświadczył zarówno Jakub, jak i inni - przed nim i po nim. Choć obietnice Boga zawsze się spełniały, to jednak nie zawsze w taki sposób, w jaki wyobrażali sobie ludzie.