Rodzina Jezusa

Oto Matka Twoja i bracia

Po raz pierwszy, po wydarzeniu w Kanie Galilejskiej, postać Maryi pojawia się według Ewangelii wg św. Łukasza, podczas galilejskiej działalności Jezusa (Łk 8,19-21).Św. Łukasz redagując tę perykopę bazował na przesłaniu św. Marka Mk 3,21-35, ale przejmując jego tekst skrócił go[20]. Opuścił powód przybycia Matki Jezusa i Jego braci (Mk 3,20-21). Stało się tak zapewne dlatego, iż św. Marek przekazuje, iż Jezusa bliscy przybyli martwiąc się słyszanymi pogłoskami, iż Jezus „odszedł od zmysłów”. Łukasz opuścił ten fragment, gdyż zawarte w tym wskazaniu była negatywna opinia o Jezusie – która nie pochodziła od Maryi i Jego bliskich, a mogła być z nimi utożsamiana. Łukasz pominął też oszczerstwa uczonych w Piśmie (Mk 3,22-30). Dla Autora Trzeciej Ewangelii ważnym był sam fakt przybycia Matki Jezusa i Jego braci. Łukasz podkreśla także trudności z dotarciem do Jezusa z powodu tłumu (zob. Mk 3,31-32; Łk 8,19-20). Opuszcza też wskazanie Chrystusa w którym czyni On matką i braćmi jedynie tych, którzy siedzieli wokół Niego (Mk 3,33-34). Czyni to z niezwykle ważnego powodu – gdyż chciał podkreślić Maryję jako wzorzec słuchania i zachowywania Słowa Bożego. Chciał także powiedzieć słuchaczom – wszystkim słuchaczom wszystkich czasów, iż prawdziwą Jego rodziną są Ci, którzy słuchają słowa Bożego i wypełniają je. Wzorem tego jest Maryja. O ile w przekazie św. Marka występuje zachęta do wypełniania woli Bożej (Mk 3,35), to u Łukasza istotą jest nie tyle wypełnianie woli, ale również słuchanie Jej.

W przekazie Ewangelii wg św. Łukasza opis przybycia Matki i braci następuje bezpośrednio po przypowieści o ziarnie, jej wyjaśnieniu oraz podkreśleniu wartości – konieczności uważnego słuchania (Łk 8,4-18). Warto zwrócić uwagę na ten fragment, gdyż właśnie z tą częścią bardzo ściśle łączy się przybycie Maryi i bliskich Jezusa (Łk 8,19-21)[21]. Motyw słuchania jest obecny i wyeksponowany w każdym fragmencie tworzącym całość kompozycji Łk 8,4-21[22].

W Łk 8,19 ewangelista informuje, iż bliscy Jezusa pragnęli się z Nim zobaczyć, po długim czasie Jego nieobecności w domu. To jest dla Łukasza ważny fakt. Przybyła Jego Matka oraz bracia. Bliscy jednak, jak ewangelista zaznacza w Łk 8,4, nie mogą spotkać się z Jezusem z powodu wielkiego tłumu, który zgromadził się wokół Niego. Z tekstu, wręcz inaczej niż jest to w Mk 3,21, można wnioskować, że wizyta ma powód pozytywny. Jest nim pragnienie, aby Go „spotkać” i „zobaczyć”. Takie pragnienie winno być w każdym uczniu Chrystusa. Łukasz zaprasza każdego wierzącego, by szukać Jezusa, by napełniać się Jego słowem. Wzorem tego jest Maryja.

Autor Trzeciej Ewangelii nie interesuje się ani okolicznościami, ani też motywem przybycia Matki i braci Jezusa. Podkreśla jednak, iż do Jezusa przychodzi „Jego Matka”. Nie podaje imienia Maryi, ale (w tekście greckim) umieszcza rodzajnik co utwierdza czytelnika w przekonaniu, że chodzi o Matkę Jezusa. W Ewangelii Dzieciństwa (Łk 1 – 2) Autor Trzeciej Ewangelii 12 razy wymienia imię Maryja i czyni Ją jakby główną bohaterką wydarzeń. Kiedy jednak Jezus rozpoczyna swoją działalność publiczną, Maryja usuwa się w cień. Pojawia się u końca działalności Jezusa w Galilei, i jest określana mianem „Jego Matka”. Znamienne, iż w krótkim fragmencie Łk 8,19-21 określenie Matka pojawia się aż trzy razy. Wydaje się, iż w takim przedstawieniu Maryi można widzieć ślad świadomości pierwszych chrześcijan, dla których była Ona nade wszystko Matką Jezusa. Wynikała z tego dla wszystkich oczywista Jej godność. Komentatorzy napiszą, iż odnosili się oni do Niej „bez zbytniej poufałości; największa Jej godność wynikała z faktu, że była Matką Jezusa”[23].