Wizerunki maryjne

Typ Hodegetrii zdradza włoskiego pochodzenia obraz Matki Bożej w klasztorze szczyrzyckim. Obraz Matki Bożej został namalowany temperą na desce lipowej o wymiarach 93 x 131 cm. Wizerunek przedstawia Najświętszą Maryję Pannę w półpostaci trzymającą na lewym ramieniu Dzieciątko Jezus. Maryja unosi prawą dłoń w kierunku Jezusa. Dzieciątko delikatnie uśmiecha się i patrzy w kierunku widza. Mały Jezus prawą rękę wyciąga w geście błogosławieństwa, zaś w lewej jabłko królewskie. Maryja ubrana jest w suknię w kolorze lilaróżowym, którą okrywa płaszcz w kolorze głębokiej, ciemnej zieleni. Twarz Madonny jest piękna i radosna. Maryja jest głęboko zamyślona, a Jej duże ciemne oczy skupiają szczególną uwagę. W dniu 20 sierpnia 1939 r. obraz został koronowany na prawie biskupim przez ks. arcybiskupa Adama Sapiehę. Korony ofiarowali wierni ze Śląska. Uroczystej koronacji papieskimi koronami dokonał w dniu 19 sierpnia 1984 r. ks. kardynał Józef Glemp. Korony, które zdobią wizerunek ufundował opat Hubert Kostrzański, jako wotum za ocalenie opactwa i życia zakonników przed hitlerowcami podczas II wojny światowej. Korony poświęcił papież Jan Paweł na Jasnej Górze podczas pielgrzymki do Polski w 1983 r. Warto dodać, że kopia cudownego obrazu Matki Bożej Szczyrzyckiej znajduje się m.in. w Polskiej Misji Ojców Cystersów pw. Matki Bożej Matki Kościoła w Willow Springs (stan Illinois).

Wyjątkową klasę artystyczną i religijna posiada obraz Matki Bożej Tuchowskiej, który został sprowadzono do Tuchowa ok. połowy XVI wieku. Został namalowany ok 1530 – 1540 roku w szkole Mistrza z Bodzentyna. Powstał na desce lipowej o wymiarach 58,2 x44 cm, tłustą temperą na zaprawie kredowej, jest to technika typowa dla renesansu. Przedstawia Matkę Bożą do połowy postaci z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Głowy Madonny i Dzieciątka, są zwrócone ku patrzącemu, oczy szeroko otwarte, spoglądają poważnie i jednocześnie z wielką dobrocią. Twarz matki Bożej jest śliczna, młodziutka, promieniejąca matczyną miłością. Dzieciątko Jezus jest przedstawione w pełnej postaci z bosymi nóżkami. Jego prawa rączka spoczywa na błękitnej kuli zakończonej krzyżykiem, która oznacza glob ziemski lub wszechświat. Lewą rączkę podnosi Dzieciątko w geście błogosławieństwa. Majestatu królewskiego dodają na obrazie Dzieciątku i Madonnie złote nimby wokół głów i domalowane później korony, przykryte obecnie przez szlachetne korony metalowe. Matka Boża trzyma w prawej ręce rozkwitłą różę, co stawia cały obraz w grupie ikonograficznej związanym z krzewem różanym, wizją apokaliptyczną i ogrodem rajskim, cierpienia i radości[12]. Obraz został koronowany 2 października 1904 roku przez biskupa tarnowskiego Leona Wałęgę, przed cudownym obrazem Biskup oddał w opiekę Maryi  całą diecezję oraz szczególnie żarliwie błagał o nowe powołania kapłańskie, których wówczas nie było zbyt wiele. Do tej modlitwy nawiązywali następcy prosząc o „sól ziemi i światło dla świata” – o świętych i licznych kapłanów.