Gniew Pana

Izraelici czynili to, co złe w oczach Pana i służyli Baalom. Wówczas zapłonął gniew Pana przeciwko Izraelitom, tak że wydał ich w ręce ciemięzców, którzy ich złupili, wydał ich na łup nieprzyjaciół, którzy ich otaczali, tak że nie mogli im się oprzeć (Sdz 2,11.14).

Jest to pierwszy refren w Księdze Sędziów, mówiący o złych czynach Izraelitów. A potem powtarzał się będzie wiele razy. Służyli Baalom – to znaczy bożkom. Jest to określenie bardzo pojemne – służba obcym bożkom mogła polegać na modłach i ofiarach składanych na ich ołtarzach, ale mogła polegać także na pewnym stylu życia, mogła oznaczać hierarchię wartości, w której człowiek dokonał znaczącego pomieszania spraw. Człowiek szuka usprawiedliwienia dla moralnego nieporządku w swoim życiu. Jednym ze sposobów w tamtych czasach było odejście od wiary w Boga i zastąpienie jej wiarą w Baala, Asztartę czy inne bóstwa. Dziś jest podobnie. Dekalog jest niewygodny, zatem dla usprawiedliwienia sumienia człowiek odrzuca wiarę w Boga. A przynajmniej odrzuca Kościół, stawiający zdecydowane wymagania moralne. Fałszywych bożków też znamy z dzisiejszych czasów. Astrologia, wróżbiarstwo, pseudoreligijne sekty. Ważna i przejmująca jest nauka Księgi Sędziów: Zapłonął przeciw nim gniew Pana. Dotknięci nieszczęściami dokonywali reform społecznego życia. Po jakimś czasie kolejne pokolenie zapominało o wszystkim. I znowu trzeba było nimi potrząsnąć. Pewnie Polską i Europą Bóg kiedyś potrząśnie.