Podsumowanie Kongresu

  ks. Adam Sekściński Ks. dr hab. Marek Lis
I Kongres Biblijny - Warszawa 28.10.2011 Ks. dr hab. Marek Lis
Biblia w «Dekalogu» Krzysztofa
Kieślowskiego i milczenie teologów

Filmowy cykl Dekalog (1988) Krzysztofa Kieślowskiego to dziesięć współczesnych opowieści, ukazujących mieszkańców warszawskiego osiedla, stających wobec zasadniczych pytań: o sens, cierpienie, wierność, miłość, odpowiedzialność, wiarę. Kolejne części Dekalogu w pośredni sposób nawiązują do brzmienia dziesięciorga przykazań, niełatwo rozpoznawalnych w treści filmu. Uważna analiza pozwala jednak uchwycić, w jaki sposób Kieślowski posłużył się Biblią - Starym i Nowym Testamentem - zarówno w narracyjnej konstrukcji całego cyklu, jak i przez przywoływanie zawoalowanych cytatów biblijnych.
Niestety, ten ważny film nie doczekał się należnego zainteresowania teologów: film wciąż rzadko bywa uznawany za jeden z loci theologici; również Benedykt XVI, m.in. w adhortacji apostolskiej Verbum Domini, pomija milczeniem film, choć uznaje znaczenie sztuki - malarstwa, rzeźby czy muzyki -jako drogi prowadzącej do spotkania Boga.

  Ks. Adam Sekściński Ks. dr Wojciech Popielewski
I Kongres Biblijny - Warszawa 28.10.2011 Ks. dr Wojciech Popielewski:
Od «Siódmej pieczęci» I. Bergmana aż po «Legion» C. Stewarta: czego laicka sztuka filmowa szuka w Apokalipsie św. Jana?

Film o inspiracji biblijnej jest bez wątpienia jedną z dzisiejszych form interpretacji chrześcijańskiego Misterium. Lawinowo rośnie produkcja obrazów należących do tzw. kina apokaliptycznego. Dla wielu tego typu produkcji apokalipsa jest jedynie synonimem zniszczenia, inne sięgają do jej treści. Analiza tych obrazów pokazuje, że sztuka inspirowana Apokalipsą może prowadzić do Misterium, postawić człowieka w obliczu fundamentalnych dla jego egzystencji pytań, jak w wypadku Siódmej pieczęci Bergmana. Ale wiele innych obrazów pokazuje nie tyle nową formę humanizmu naznaczoną nieobecnością Boga, co taki sposób spotkania wiary i sztuki, w którym ta ostatnia czerpie obficie z dziedzictwa chrześcijańskiego, z tym jednak, że przedstawia jego istotę w niezwykle wypaczony sposób. Obrazy inspirowane Apokalipsą trafiają do milionów odbiorców, stawiając im przed oczy karykaturę najdroższego dla chrześcijan Misterium - Boga i Baranka. Zatem nie tylko Kościół potrzebuje sztuki, ale sztuka - przynajmniej taka, o jakiej mówiliśmy - pilnie potrzebuje Kościoła. A na pewno ciągle pilnie potrzebują go jej odbiorcy.