"Należałoby sobie ten tekst fachowo powiększyć, użyć kolorowego tuszu i wydrukować. A potem z wdziękiem zalaminować i powiesić nad łóżkiem! Przed spaniem i po przebudzeniu, czy w czasie siesty poobiedniej czytać - 3 razy dnia - jak krople na szczęście." - poradziła Joda.
I tak zrobiłam.
Ale już nie czytam, bo znam na pamięć ;)Dziękuję za te słowa :)

Czy w to wierzę?
Raczej nie. Widzę to po lęku, który jest we mnie i pod wpływem którego działam.

Pan posyła nam co dzień Ducha Pocieszyciela. Nasz Pan, Jezus Chrystus, w dniu swojej śmierci, sam rzucił się w otchłań, ufając swemu Ojcu. Jak wielkie było Jego zaufanie! Największe z możliwych, przyszła też nagroda największa z możliwych: zmartwychwstanie.

Nie lubię ułudy tego świata, opartej tylko na wiarę we własne siły. Nie chcę planować bez Boga. Jeżeli stawia przede mną wyzwania, to po to, aby im sprostać, a nie je "obchodzić". Ci, którzy je "obchodzą", umarli dla świata wiecznego.

Panie, naucz mi ufać Ci bezgranicznie.

Kiedy wali się wszystko: utrata pracy, rozpad rodziny, brak nadziei, lęk przed jutrem - skok w nicość z jednoczesnym, bezgranicznym zaufaniem Bogu jest jedynym dobrym rozwiązaniem.