Wydaje mi się, iż nasze życie, nasz świat jest pełen braków (niedoskonałości) stąd nasze problemy, nieszczęścia, lecz wiem jedno że jest BóG który pomorze mi przez to wszystko przejść i się nie poddać bo cel jest, jest jeden NIEBO.

Żyć własnym życiem bez mędrkowania i korzystać z tego co otrzymujemy, tak proponuje P.Kasia:)w dzisiejszym komentarzu.

"Przenikasz i znasz mnie, Panie,
Ty wiesz, kiedy siedzę i wstaję.
..........
Sławię Cię, żeś mnie tak cudownie stworzył,
godne podziwu są Twoje dzieła."

Słowa psalmu są zaznaczeniem,że zgadzam się na propozycje z komentarza. Dziś także te słowa dla mnie są pociechą, że nikt na tej ziemi nie zrozumie, co każdy z nas czuje ,przeżywa.

Niemniej jesteśmy istotami społecznymi nie wyobcowanymi i wyrzuconymi na margines.
Stąd trwa w każdym człowieku walka, kiedy nie może być w pełni człowiekiem,
kiedy nie może być odbiciem Boga, a tak bardzo tego pragnie.

Dlatego niespokojne nasze serce, dopóki nie spoczniemy w Nim, w pewności, może na fundamencie prawdziwej miłości, na którą odpowie drugi człowiek.

Dziś miałam raczej dobry dzień, mimo migreny. Pewne sprawy potoczyły sie sprawnie. Bogu niech będą dzięki:)