kochani!
wiecznie się tylko biczujemy, roztrząsamy samych siebie, zadajemy tysiące pytań o stan naszej duszy i przynależności do Chrystusa. Uznajmy tę prawdę, że niczym jesteśmy wobec Niego i On wie że jesteśmy prochem. W górę serca! To On stwarza wciąż wszystko i może wszystkie nasze braki uzupełnić - wejrzyjmy na Niego, przypatrzmy się z jaką czułością nas rozpieszcza, ile dobra spływa na nas w każdej chwili, zajmijmy się Oblubieńcem. Wszystko do Niego należy. Chociaż to może wygladać na ekspozję uczuciowości - nie wszystko jest tym na co wygląda. Mówię to do braci z morza cierpienia. Mówię bo to prawda. W górę serca! Jesteśmy zaproszeni i przyszliśmy, a czym jest ta uczta dopiero się okaże.