Garść uwag do czytań na X niedzielę zwykłą roku B z cyklu „Biblijne konteksty”.
Czy powtarzając „chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj” wierzę, że Bóg da?
Nie użalali się i nie złorzeczyli na swój los. Z ufnością kierowali się ku Bogu. Zawierzyli Mu i cierpliwie czekali.
Bóg nie ma upodobania w cierpieniu.
Bóg, który niczego nie tłumaczy. Bóg, który oczekuje zaufania. Bez dowodów i zapewnień. Ze względu na to, Kim jest.
Mądrość woła także dzisiaj: przyjdźcie, zaczerpnijcie. Zrozumiecie też to, co po ludzku niepojęte.
Łatwo, gdy droga łatwa. Nad przepaścią to bardzo trudne. Ale kombinowanie po swojemu i tak nic dobrego nie da.
Słowa psalmisty stanowią zapraszanie do rachunku sumienia nad tym, czy i w jaki sposób służymy Bogu.
Być „solą świata” to ufać bliźniemu tak, jak robi to Bóg: mimo że drugi człowiek zawodzi, że oszukuje, kłamie, stosuje półprawdy i niedopowiedzenia.
Czy Bóg przywołując nas wszystkich do siebie, obiecując pokrzepienie, nie powinien raczej nas odciążyć, niż jarzmo nam nakładać?
I wynik tej wojny już się nie zmieni.
Bez niego cóż jest? "Jedno cierń i nędze".
Garść uwag na do czytań na niedzielę Zesłania Ducha Świętego, rok B z cyklu „Biblijne konteksty”
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.