Święty Paweł pisze: „Bogu mojemu dziękuję wciąż za was, za łaskę daną wam w Chrystusie Jezusie”.
Jak to możliwe, że w kontekście prześladowań i przeciwności św. Paweł pisze: „Zawsze się radujcie (...), w każdym położeniu dziękujcie”?
Zawsze się radować. Nieustannie modlić. W każdym położeniu dziękować… Już samo to wydaje się mało realne.
Śpiewamy dziś fragmenty pochwalnego hymnu na cześć Boga. Autor wylicza wiele powodów, dla których Bogu dziękuje, uwielbia Go i wychwala.
Czy ktoś chwali sól? Czy raczej kucharza? Czy ktoś dziękuje światłu? Czy raczej temu, kto oświetlił drogę?
Żeby za wszystko Bogu dziękować i we wszystkim wielbić Ojca, człowiek potrzebuje dobrego wzroku. Bo wszystko zależy od tego, jak patrzymy.
Wczoraj (tj. 2 listopada) liczba wejść na nasz serwis po raz pierwszy przekroczyła 1000 w ciągu doby. Dziękujemy i pozdrawiamy wszystkich naszych Czytelników :)
Umieć dziękować za to: że właśnie tu, właśnie tak, że to, a nie coś innego. Że to nie pech, złośliwość losu, ale łaska Pańska.
Rozkoszujemy się chwilami szczęścia i dobrobytu. Wtedy, nawet jeśli nie zapominamy o dziękowaniu Panu za to, co dostajemy, łatwo zamykamy oczy na swoje niedoskonałości.
Łatwo jest dziękować, gdy życie toczy się pomyślnie. Trudniej, gdy sprawy zaczynają iść pod górę, inni odwracają się od nas i zostajemy sami.
Żywy Bóg działa, interweniuje, odpowiada – jest obecny w historii ludzi.
O Bogu, o człowieku i o nadziei. W rytmie czytań roku liturgicznego.
Garść uwag do czytań na I niedziele Adwentu roku A z cyklu "Biblijne konteksty"
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.
