Uczniowie są wyraźnie poruszeni. Nagle uświadomili sobie, że tajemniczy nieznajomy, którego zaprosili na wieczerzę, to zmartwychwstały Jezus. Chwila, w której łamał chleb, skojarzyła im się z ustanowieniem Eucharystii.
Bóg troszczy się każdego człowieka nieustannie, ale troszczy się nie tylko o jego ciało, bo „nie samym chlebem żyje człowiek”. Troszczy się w sposób, którego czasem nie umiem zrozumieć.
Czemu Rabbi przyjmuje do wspólnoty, do kręgu sobie najbliższych, do swojej rodziny ludzi wykluczonych z powodu zła, którego dokonali? Czemu – łamiąc dla nich chleb – czyni ich swoimi przyjaciółmi, równymi sobie?
Sposób patrzenia na nasz powszedni chleb – na trud jego zdobywania – mówi coś o nas, wierzących w Boga troskliwego, w Boga Stwórcę, od którego pochodzi wszystko.
Jedenaście kilometrów na północny zachód od Jerozolimy leży wioska El-Quebeibeh, utożsamiana z biblijnym Emaus. To właśnie tu Kleofas i Symeon rozpoznać mieli zmartwychwstałego Pana po prostym geście łamania chleba.
Z założenia nie można trochę w Niego wierzyć, trochę Go kochać, trochę chcieć działać jak On... Wybór chleba może być kwestią mody lub wygody – wybór Jezusa jest kwestią życia lub śmierci.
Ten dialog stwarza problemy. „Pozwól wpierw nasycić się dzieciom; bo niedobrze jest wziąć chleb dzieciom i rzucić psom” – mówi Jezus do kobiety proszącej o uzdrowienie córki.
Jezus przełamał chleb i wzniósł oczy do nieba. Wówczas towarzyszącym Mu uczniom przypomniała się ich ostatnia wspólna wieczerza. Dopiero wtedy domyślili się, z kim siedzą przy stole.
W Kościele polskim i w archidiecezji lubelskiej organizowany jest już XII Tydzień Biblijny pod hasłem "Misterium Słowa, które stało się Chlebem życia". Wydarzeniu temu towarzyszy IV Narodowe Czytanie Pisma Świętego.
Pismo Święte samo o sobie niejednokrotnie mówi, że jest pokarmem dla człowieka. Najbardziej znanym fragmentem są słowa: „nie samym chlebem żyje człowiek, ale człowiek żyje wszystkim, co pochodzi z ust Pana” (Pwt 8,3).
Nadzieja nie jest jedynie optymizmem, lecz głęboką ufnością w Boga.
O Bogu, o człowieku i o nadziei. W rytmie czytań roku liturgicznego.
Garść uwag do czytań uroczystości Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata roku C.
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.
